شاخص کشت پذیری: پارامتری کمی در بررسی کیفیت فیزیکی خاک

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 422

فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NCAMEM11_221

تاریخ نمایه سازی: 20 آبان 1397

چکیده مقاله:

کشت پذیری می تواند به عنوان پارامتر توصیف کننده خاک از نظر سهولت خاکورزی، آماده سازی بستر بذر، جوانه زنی ورشد ریشه بکار رود. این پژوهش به منظور تعیین موثرترین پارامتر بر شاخص کشت پذیری در برخی از خاک های استانهمدان با ویژگی های متفاوت انجام شد. شاخص کشت پذیری (TI) بر اساس پنج ویژگی فیزیکی خاک شامل جرم مخصوصظاهری، شاخص مخروطی، مواد آلی، ضریب یکنواختی خاکدانه و شاخص خمیرایی تعیین گردید. همچنین برای بررسیرابطه بین شاخص کشت پذیری و برخی ویژگی های فیزیکی خاک از روابط رگرسیونی ساده و چند متغیره استفاده شد. نتایجاین پژوهش نشان دهنده ارتباط معنی دار بین شاخص کشت پذیری و برخی ویژگی های اندازه گیری شده خاک بود. خاک لوم -شنی دارای بیشترین مقدار شاخص کشت پذیری (86 / 0) بود؛ اما با خاک لوم سیلتی با شاخص کشت پذیری 52 / 0 در یکگروه آماری قرار گرفت. همچنین خاک رسی کمترین مقدار (0/09) این شاخص را نشان داد. به طور کلی، خاک های موردبررسی از نظر شاخص خمیرایی و شاخص مخروطی محدودیتی برای شاخص کشت پذیری نداشتند، در حالیکه بیشترینمحدودیت برای این شاخص مربوط به ضریب یکنواختی خاکدانه ها بود. نتایج نشان داد که شاخص کشت پذیری به عنوان یکشاخص کمی مناسب می تواند کیفیت فیزیکی خاک را بر اساس ویژگی های ساده خاک تعیین نماید.

نویسندگان

آزاده صفادوست

استادیار گروه خاکشناسی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا

اسماعیل اسفندیاری اخلاص

دانشجوی دکتری گروه خاک شناسی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا

گلایه یوسفی

کارشناس ارشد گروه خاک شناسی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا