بررسی فلسفه قانون گذاری در نظام جمهوری اسلامی ایران

موضوع این پژوهش بررسی فلسفه قانون گذاری در نظام جمهوری اسلامی ایران می باشد.فلسفه قانون گذاری ، عنوان دانش جدیدی است که برای غلبه بر چالش های استفاده نامناسب و افراطی از قانون و قانونگذاری ، در حال شکل گیری و تکامل است . حکومت به وسیله قوانین ، موجب توسل مکرر دولت به قانونگذاری شده است و این امر ، افزایش مفرط حجم قوانین موضوعه را در پی داشته است . تولید قوانین ناقص ، اعم از شکلی و محتوایی ، باعث افت کیفیت قوانین و بروز ناسازگاری هایی در نظام حقوقی و ناکارآمدی هایی در امر حکمرانی شده است ارزیابی پیامدهای منتظر و نامنتظر عمل تقنینی از منظر هزینه و فایده اقتصادی و لحاظ کردن آن در مرحله پیشا قانونگذاری ، قانونگذاری و پسا قانونگذاری ، جزیی از تلاش های نظری است که در این رشته بسط داده شده است.این مقاله در طی دو فصل تهیه و تنظیم گردیده است که فصل اول را به مفاهیم و زمینه های شکل گیری و فصل دوم را به جایگاه فلسفه قانون گذاری در میان سایر علوم می پردازد.نتیجه ای را که می توان عنوان نمود این است که قوانین اساسی و قوانین عادی همواره با ضمانت اجراهایی که دارند باعث تنظیم کار دولت شده و در واقع قانون گذاری نقشی اساسی و کلیدی را در میان سایر علوم ایفا می کند.

کلیدواژه ها:

قانون ، فلسفه ، دولت ، مردم