کاربرد پرتوهای مادون قرمز در برشته کردن غذایی

تابش مادون قرمز، بخشی از طیف الکترومگنتیک در محدوده 7/0 تا 1000 میکرومتر است و می تواند به سه گروه مادون قرمز نزدیک، مادون قرمز متوسط و مادون قرمز دور طبقه بندی شود. جذب مادون قرمز در غذا، به ترکیب شیمیایی، ابعاد فیزیکی و خواص فرآورده های غذایی بستگی دارد. آمینواسیدها، پلی پپتیدها و پروتیین ها دو پهنای جذب قوی در 4-3 و 9-6 میکرومتر، چربی ها سه پهنای جذب قوی در موقعیت 4-3، 6 و 10-9 میکرومتر و کربوهیدرات ها دو پهنای جذب قوی در 3 و 10-7 میکرومتر دارند. گرمایش مادون قرمز، مزایای بسیاری را نسبت به گرمایش از طریق روش های متداول دارد، از جمله: کارآیی انرژی بیشتر، نرخ انتقال حرارت بیشتر، شار گرمایی بیشتر، صرفه جویی در وقت و افزایش سرعت خط تولید. گرمایش مادون قرمز را می توان به طور موثر برای غیرفعال کردن پاتوژن ها، خشک کردن، پوست گیری، پختن، برشته کردن، رفع انجماد، پاستوریزاسیون و آنزیم بری استفاده کرد. این مقاله مروری به کاربرد مادون قرمز در برشته کردن مواد غذایی می پردازد. فرایند برشته کردن، سبب تغییرات متعدد در طعم، رنگ، بافت و ظاهر محصولات غذایی برشته شده می شود. از مادون قرمز به طور جداگانه و یا در ترکیب با هوای داغ برای برشته کردن محصولات متعدد مانند بادام، پسته، قهوه، برگ های چای، بادام زمینی، فندق، گردو، ماهی، دانه های غلات و دانه های کنجد به کار گرفته شده است.

کلیدواژه ها:

الکترومگنتیک ، برشته کردن ، مادون قرمز ، هوای داغ