ارزیابی عوامل موثربر مشارکت الکترونیکی شهروندان در مدیریت شهری (نمونه موردی: منطقه 2شهرتهران)

مشارکت الکترونیکی یکی از خاستگاه های مدیران شهری و شهروندان در عرضه کردن و مورد استفاده قرار دادن خدمات شهری است. شهر الکترونیک عبارت است شهری که اداره امور شهروندان شامل خدمات و سرویس های دولتی و سازمان های بخش خصوصی به صورت بر خط و شبانه روزی، در هفت روز هفته با کیفیت و ضریب ایمنی بالا با استفاده از ابزارهای فناوری اطلاعات و ارتباطات و کاربردهای آن انجام می شود. به عبارتی در مشارکت الکترونیکی تمام خدمات مورد نیاز ساکنان از طریق شبکه های اطلاع رسانی تامین می شود. به این ترتیب دیگر نیازی به حرکت فیزیکی شهروندان برای دسترسی به خدمات دولت و نهادهای خصوصی نیست. در این مشارکت الکترونیکی ادارات دیجیتالی جایگزین ادارات فیزیکی می شوند. پژوهش مذکور در مقطع زمانی سال 1396 انجام شده است. نوع پژوهش کاربردی و روش آن توصیفی، پیمایشی می باشد. اطلاعات جمع آوری شده از طریق روش گردآوریاطلاعات میدانی، کتابخانه ای و توصیفی بدست آمده است. حجم نمونه با استفاده از جدول کرجسی ومورگان ، 385 نفر تعیین گردیده است. اعضای نمونه به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدهاند. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه و استفاده از بانک های اطلاعاتی سایت های اینترنتی می باشد. پرسشنامه ها بین شهروندان منطقه 2 شهرداری تهران که برای انجام اموراداری به شهرداری مراجعه می کردند،توزیع و تکمیل شده است . اطلاعات و داده های پژوهش با استفاده از پرسشنامه ای که پایایی آن توسط ضریب آلفای کرونباخ 0/70 و روایی آن توسط اعتبار محتوی تایید شده، جمع آوری گردیده است. برای بررسی فرضیه ها از آزمون کلموگروف اسمیرنوف K-S وآزمون ناپارامتری ضریب همبستگی استفاده شده است. روش تجزیه و تحلیل اطلاعات جمع آوری شده از طریق نرم افزار spss می باشد

کلیدواژه ها:

مشارکت الکترونیکی ، مدیریت شهری ، شهرنشینی و تهران