مقایسه اثرات حاد و طولانی مدت تمرینات مقاومتی و استقامتی بر سطح پپتیدناتریوتیک مغزی مردان میانسال

مقدمه و هدف: پپتید ناتریوتیک مغزی (BNP) از میوسیت بطنها در پاسخ به استرس عضله بطن تولید و ترشح میشود. اثرات حاد و طولانی مدت تمرینات مقاومتی و استقامتی بر سطح پپتید ناتریوتیک مغزی غیر فعال (NT pro BNP) به درستی مشخص نیست. هدف تحقیق حاضر مقایسه اثرات حاد و طولانی مدت تمرینات مقاومتی و استقامتی بر سطح پپتید ناتریوتیک مغزی غیر فعال مردان میانسال بود.روش شناسی: 12 مرد میانسال به طور تصادفی به دو گروه تمرینات مقاومتی و استقامتی تقسیم شدند. آزمودنیهای گروه مقاومتی 8 هفته تمرین با50 درصد یک تکرار بیشینه و 3 جلسه در هفته انجام دادند. آزمودنیهای گروه استقامتی نیز 8 هفته، 3 جلسه در هفته با 70 درصد حداکثر ضربان قلب میدویدند.یافتهها: نتایج نشان داد اگرچه سطح NT pro BNP بلافاصله پس از یک جلسه تمرین استقامتی افزایش معنی دار یافت (P<0/05)؛ اما پس از 8 هفته تمرینات استقامتی کاهش معنیداری پیدا کرد .(P<0/05) علاوه بر این، سطح NT pro BNP بلافاصله پس از یک جلسه تمرین مقاومتی تغییر معنیداری نداشت اما پس از 8 هفته تمرینات مقاومتی افزایش معنیداری یافت .(P<0/05)نتیجه گیری: به طور کلی به نظر میرسد اثرات حاد و طولانی مدت تمرینات استقامتی و مقاومتی بر عملکرد عضله قلبی متفاوت است.منظم استقامتی نسبت به تمرینات مقاومتی موجب بهبود عملکرد عضله قلبی میشود؛ با این وجود تحقیقات بیشتر در این زمینه نیاز است.

کلیدواژه ها:

تخریب عضله قلبی ، تمرین استقامتی ، تمرین مقاومتی ، مردان میانسال ، NT pro BNP