نقش تمرین هوازی و دریافت مکمل امگا سه بر سطح پروتیین فسفریله تاو در هیپوکامپ موش های آلزایمری شده با هوموسیستیین

هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر هشت هفته تمرین هوازی و دریافت مکمل امگا سه بر سطح پروتیین فسفریله تاو در هیپوکامپ موشهای آلزایمری شده با هوموسیستیین میباشد. بدین منظور، 60 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار (سن 12 هفته و میانگین وزن 222/31±11/91 گرم) به شش گروه مساوی آلزایمری + امگا سه، آلزایمری + تمرین، آلزایمری + تمرین + امگا سه، کنترل سالم، شم و کنترل آلزایمری تقسیم شدند. شایان ذکر است که برای القای آلزایمر از تزریق هوموسیستیین با دوز 0/6 مولار به درون بطن مغز استفاده شد و تمرین با سرعت 20 متر در دقیقه 60) دقیقه در هر جلسه، پنج روز در هفته روی نوار گردان) اعمال گردید. گروه های مکمل در مدت هشت هفته، روزانه 800 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن، مکمل امگا سه دریافت کردند. لازمبهذکر است که سطح پروتیین فسفریله تاو به روش الایزا اندازه گیری گشت . تحلیل داده ها نیز با استفاده از آزمون آنالیز واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی توکی انجام شد 0.05≥ Pنتایج نشان میدهد که سطح پروتیین فسفریله تاو هیپوکامپ در گروه های آلزایمری + تمرین، آلزایمری + مکمل امگا سه و کنترل سالم نسبت به گروه کنترل آلزایمری به صورت معناداری پایین تر بود (مقادیر P به ترتیب 0/03، 0/01 و .(0/003 درمقابل، سطح پروتیین فسفریله تاو هیپوکامپ در گروه آلزایمری + تمرین + مکمل امگا سه نسبت به گروه کنترل آلزایمری تفاوت معناداری نداشت p=0.34 به نظر میرسد تمرین هوازی و مصرف امگا سه به طور مستقل میتوانند باعث کاهش پروتیین فسفریله تاو در هیپوکامپ موشهای آلزایمری گردند و نیز اینکه استفاده همزمان از دو شیوه باعث تعدیل اثر هریک از این مداخلات میشود.

کلیدواژه ها:

تمرین هوازی ، اسید چرب امگا سه ، آلزایمر ، پروتیین تاو ، هوموسیستیین