نقد و بررسی اشکالات استاد مصباح به دو برهان صدرالمتالهین در اثبات اتحاد عالم و معلوم

قدمت نظریه اتحاد عاقل و معقول به یونان باز میگردد و در آثار ارسطو وشاگردانش و نیز نو افلاطونیان به روشنی از آن یاد شده است، اما صدرالمتالهین این بحث را به کمال شکوفایی خود رساند؛ وی در اثبات اتحاد عاقل و معقول از دو برهان مدد میگیرد: در یکی از تحلیل وجود معلوم و در دیگری از طریق تحلیل وجود عالم سعی میکند مطلوب خویش را اثبات کند، که اولی به برهان تضایف و دومی به برهان نور و ظلمت نامگذاری شده اند.استاد مصباح در برخی از آثار فلسفی خود نقدهای دقیقی بر این دو برهان وارد کرده اند که هرچند به تقریر صحیحی از برهان کمک میکنند، به نظر میرسد هیچکدام از آنها وارد نباشد.

کلیدواژه ها:

اتحاد عاقل و معقول ، موجود مجرد مثالی ، موجود مجرد عقلی ، علم حصولی ، علم حضوری ، برهان تضایف ، تقابل تضایف