مدل سازی پلیمریزاسیون متیل متاکریلات در یک راکتور لوله ای با استفاده از مدل توانی برای تعیین توزیع سرعت

در این تحقیق به بررسی تاثیر پارامتر n مدل توانی بر روی توزیع سرعت در جریان آرام و همچنین تاثیر آن بر روی درصد تبدیل یک راکتور لوله ای که در آن پلیمریزاسیون متیل متاکریلات انجام می شود، پرداخته شده است. علاوه بر این به کمک یک ریومتر، به بررسی ریولوژیکی محلول های خروجی از راکتور و ورودی به راکتور پرداخته شده و با انجام برازش منحنی، مقدار پارامتر n محلول داخل راکتور برابر 8403/0 تخمین زده شده است. نتایج به دست آمده در این تحقیق نشان می دهند که با افزایش پارامتر n ،الگوی حرکت به الگوی مخلوط شونده نزدیک میشود. همچنین مشاهده می شود که با کاهش پارامتر n ،درصد تبدیل افزایش بیشترین درصد تبدیل برای راکتور، موجود است. بهعبارتدیگر، 0=n یافته و در بسیار به درصد تبدیل در حالت قالبی 0=n درصد تبدیل به دست آمده برای حالت نزدیک است و میتوان نتیجه گرفت که در این حالت توزیع سرعت به صورت قالبی است. در انتهای کار با توجه به مقدار پارامتر n تخمینی، به مدلسازی راکتور پرداخته شده و میزان درجه تبدیل در این مدل سازی برابر 66/69 % به دست آمده است و با توجه به نزدیکی این مقدار به مقدار تجربی موجود در مقاله آقای فان و همکاران (65 ، (% نتیجه می شود که مدل سازی انجام گرفته، مناسب و قابل قبول است.

کلیدواژه ها:

توزیع سرعت ، جریان آرام ، راکتور لوله ای ، متیل متاکریلات ، مدل سازی ، مدل توانی ،