تاثیر خستگی بر ثبات عملکردی بسکتبالیست های دارای ناپایداری عملکردی مچ پا

هدف این تحقیق بررسی اثر خستگی بر ثبات عملکردی بسکتبالیست های دارای ناپایداریعملکردی مچ پاست. آزمودنی های این تحقیق، 28 نفر از بازیکنان بسکتبال 16 تا 21 ساله شرکت-کننده در لیگ جوانان استان کرمان بودند که به صورت انتخابی، با توجه به پرسشنامه ویژهناپایداری مچ پا و تایید پزشکی به دو گروه دارای ناپایداری عملکردی مچ (16 مرد میانگین وزن 10/49±71/31 کیلوگرم، میانگین قد 9/16±18/75 سانتی متر، میانگین سن 1/70±18/12 سال) و گروه سالم (12 مرد با میانگین وزن 9/89±73/66 کیلوگرم، میانگین قد 7/08±183/25 سانتی متر، میانگین سن 1/83±18/41 سال) تقسیم شدند. برای اعمال خستگی از پروتکل خستگی ویژه بسکتبال و برای کمی کردن کنترل قامت از آزمون Y استفاده شد. ابتدا و انتهای هر پروتکل آزمون Y گرفته می شد. برای اطمینان از خستگی آزمودنی ها، با استفاده از مقیاس بورگ در ابتدا و انتهای پروتکل از آزمودنی ها درخواست شد احساس واقعی خود را در مورد شدت فعالیت گزارش دهند. تجزیه و تحلیل داد هها، با استفاده از آزمون t همبسته و t مستقل (p<0/05) انجام شد. نتایج تحقیق نشان داد کنترل قامت در هر دو گروه، بعد از اعمال خستگی دچار نقص شده است. به علاوه مشخص شد تاثیر خستگی در هر دو گروه یکسان بودهاست؛ یعنی اینکه گروه تجربی توانسته سازوکارهای کنترل قامت را با خستگی هماهنگ کند؛بنابراین هر دو گروه بازیکنان سالم و دارای ناپایداری عملکردی مچ پا، هنگام خستگی به دلیلنقص در کنترل قامت مستعد بروز اسپرین مچ پا هستند.

کلیدواژه ها:

خستگی ویژه بسکتبال ، کنترل قامت پویا ، ناپایداری عملکردی مچ پا ، آزمون تعادلی Y