سینمای ایران در سینمای غرب (تحلیلی از فیلم سینمایی طیب بوعلی سینا )

از ویژگی های جهان بینی غرب، خودبرتر بینی ذاتی آن است. این خصیصه، در همه ابعاد قابل بررسی است. یکی از حوزه هایی که نگرش و الگوهای فرادستانه غرب رابازتاب می دهد، فضای رسانه ای و محتوای آن است. سینما یکی از ابزارهای مهم و قدرتمند دربازنمایی خود و دیگران بوده است. کشورهای غربی با بهره گیری از این ابزار نه تنها به تولید و بازتولید اسطوره های غرب متمدن می پردازند، که همواره غیر نامتمدن را چارچوب بندی می کنند. فیلم سینمایی طبیب، همانند فیلم های بسیار دیگری که صنایع رسانه ای غرب در این راستا تولید و پخش کرده اند، این بار موضوع چند بعدی دیگری را به تصویر کشیده است. ایران، اسلام، و ابن سینا (به عنوان نمونه ای از از نخبگان ایرانی) در این فیلم بازنمایی شده اند. این موضوعات در قالب نشانه شناسی مورد تحلیل قرار گرفته اند و آن چه ماحصل این پژوهش است، افزون بر جعل و تحریف تاریخ از سوی سازندگان فیلم و روایت، نمایشی از غرب ذاتا برتر و دیگران ذاتا پست تر است.

کلیدواژه ها:

تحلیل انتقادی ، فیلم طبیب ، بوعلی سینا ، سینمای غرب ، ایران ، اسلام