پیش بینی تعادل براساس ویژگی های پیکرسنجی

هدف از پژوهش حاضر، پیش بینی تعادل پویا بر اساس ویژگی های پیکرسنجی در جوانان رشته تربیت بدنی بود. جامعه آماری این پژوهش را دانشجویان پسر رشته تربیت بدنی دانشگاه شیراز تشکیل می دادند. نمونه، شامل 60 نفر بود که داوطلب شرکت در پژوهش بودند. ابزار جمع آوری داده ها، شامل فرم اطلاعات دموگرافیک، برگه ثبت ویژگی های پیکرسنجی و آزمون عملکرد حرکتی (که در این پژوهش، اندازه گیری زمان تعادل بر روی دستگاه ثبات سنج (استابیلومتر) بود)، بودند. بعد از انجام اندازه گیری ها و ثبت آنها، از زمان بندی 30 ثانیه ای جهت انجام تکلیف تعادلی پویا و فواصل 90 ثانیه ای استراحت بین تکلیفی استفاده گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های همبستگی و رگرسیون انجام شد. یافته ها نشان داد که ویژگی های پیکرسنجی اندازه های قد P=0.027,r=-0.35 وزن p=0.006,r=-0.043 و دور کمر P=0.001,r=-0.5 با انجام تکلیف تعادلی، همبستگی معناداری در سطح خطای تعیین شده α=0.05 داشتند. نتایج این پژوهش نشان می دهد که اندازه شاخص هایی چون دور کمر، وزن و قد میتوانند به عنوان متغیرهایی جهت پیش بینی تعادل پویا مورداستفاده قرار گیرند. هر چند، نسبت اندازه های این متغیرها با یکدیگر متفاوت است

کلیدواژه ها:

ویژگی های پیکرسنجی ، تعادل پویا ، جوانان ورزشکار