بررسی ارتباط بین بازپردازش خودآگاه و عملکرد ورزشی تحت فشار روانشناختی: آزمون نظریه بازپردازش خودآگاه

هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط بین بازپردازش خودآگاه و عملکرد ورزشی تحت فشار روانشناختی بود 24 دانش آموز دبیرستانی داوطلب، مقیاس بازپردازش خودآگاه ویژه حرکت MSRQ را تکمیل نمودند و بر اساس نمره آن در دو گروه بازپردازشگر آگاهانه بالاتر (الف) و پایین تر(ب) قرار گرفتند. پس از اجرای 300 کوشش مهارت تاپ اسپین تنیس روی میز در مرحله اکتساب و بدون ارایه دستورالعمل (یادگیری اکتشافی)، آزمون یادداری فوری و انتقال تحت فشار روانشناختی اجرا شد. پس از پایان آزمون انتقال، پروتکل راهبردی اخباری وپرسشنامه اضطراب حالتی رقابتی در دو مرحله (قبل از جلسه سوم اکتساب و پس از آزمون انتقال) توسط هر یک از شرکت کنندگان تکمیل شد. مقایسه گروه ها در مرحله اکتساب با آزمون تحلیل واریانس مختلط 3×2 جلسه× گروه، در مراحل آزمون و فاکتورهای روانشناختی با آزمون t مستقل و در مقایسه بین مراحل با آزمون t وابسته صورت گرفت. تحلیل های آماری و رسم نمودار با استفاده از نرم افزارهای SPSS 11.5 و Exell صورت گرفت. نتایج، تفاوت معناداری را بین گروه ها در مراحل اکتساب و آزمون یادداری فوری نشان نداد در حالی که در هر گروه پیشرفت عملکرد در مراحل اکتساب مشاهده شد. در آزمون انتقال، عملکرد گروه ب نسبت به گروه الف بهتر بود و به علاوه بر خلاف گروه ب، گروه الف در مقایسه با آزمون یادداری فوری افت عملکرد را در آزمون انتقال تحت استرس روانشناختی تجربه کردند. مقایسه پرسشنامه اضطراب حالتی رقابتی قبل و بعد از مداخلهاسترس نشان داد که مداخله استرس اثر بخش بود. بین نمره پرسشنامه بازپردازش خودآگاه هر دو گروه با شمار قواعد کلامی و عملکردشان تحت فشار همبستگی معنادار (و به ترتیب مثبت و منفی) وجود داشت. نتایج حاکی از این بود که مقیاس بازپردازشگر خودآگاه ویژه حرکت با افت عملکرد تحت فشار روانشناختی همبستگی منفی دارد و بازپردازش خودآگاه دانش آشکار مرتبط با مهارت، مسیول افت عملکرد تحت فشار روانشناختی بود که به نظر می رسد این عامل ویژگی فردی به شمار می آید.

کلیدواژه ها:

مقیاس بازپردازش خودآگاه ویژه حرکت MSRQ ، استرس روانشناختی ، افت عملکرد ، پروتکل کلامی ، پرسشنامه اضطراب حالتی رقابتی