پدیده ای به نام جهانی شدن در معماری ایران

جهانی شدن یعنی متراکم شدن جهان و انباشت آگاهی در دنیاست و به مفهوم جدید محصول ظهور صنعت ارتباطات جهانی و منعکس کنده ارتباطات همزمان جهانی است جانی شدن پدیده ای است که مرزهای محدود به زمان و مکان را از بین برده و انسان ها را از قصری نقاط دنیا به یکدیگر متصل و مرتبط می کند. پدیده جهانی شدن باعث گسترش ارزش های عام و جهان شمول براساس فرهنگ جهان مدرنیته گردید. گرچه پدیده جهانی شدن در حوزه اقتصاد مطرح شده است ولی همه نظام های جمعیتی سیاسی و فرهنگی و اجتماعی و فرم فیزیکی شهرها و خانه ها را دستخوش تغییر کرده است در این مقاله پس از مشخص کردن معنا و مفهوم جهانی شدن، به تبیین رویکرد معماری ایران در برابر پدیده ای به نام جهانی شدن به همراه تعیین نقاط قوت و ضعف و علل آن ها، پرداخته شده است در پایان نتیجه می شود کشور ما در حالی که هنوز صنعتی شدن را تجربه می کند با موج دیگری از جهانی شدن رو به رو است و مانند بساری از کشورهای دیگر با مساله بحران هویت به عنوان مهم ترین چالش مواجه خواهد شد. در چنین موقعیتی هنر و معماری در باز تعریف هویت جوامع نوین نقش عمده ای ایفا می کنند. در این شرایط جامعه ما نیاز به نوعی از معماری دارد که واقعیت خود را نشان دهد نه اینکه تقلید کننده و جاعل گنیجینه های دیگران باشد که در زمینه های فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی متفاوتی شکل گرفته اند. تقلید شکلی از ظواهر و الگوهای مدرن جهانی نه تنها نتوانست کثرت را به وحدت تبدیل کند بلکه مساله بحران در هویت های منطقه ای و بومی را در بسیاری از جوامع تشدید کرد و این بحران در کشور ما نیز خودنمایی می کند.

کلیدواژه ها:

معماری معاصر ایران ، جهانی شدن ، ارزش های معماری ، هویت