تاثیر الیسیتورهای غیرزیستی بر میزان بتولین القاء شده در شرایط درون شیشه ای گونه Betula litwinowii

در جنس توس (Betula) بارزترین متابولیت های ثانویه از نوع ترپن ها می باشد که خاصیت پیش گیری کننده سرطان پوست و درمان کنندگی بیماریHIV، هپاتیت، مالاریا و غیره را دارد. با توجه به رو به انقراض بودن و مشکلات مربوط به جوانه زنی، رشد و استقرار بذور توس در عرصه های جنگلی، استفاده از روش های نوینی مثل کشت بافت جهت تولید و استخراج متابولیت های این گونه می تواند بسیار حایز اهمیت باشد. هدف از انجام این پژوهش افزایش بتولین القایی در کالوس های برگ B. litwinowii تحت تاثیر الیسیتورهای غیرزیستی می باشد. ریزنمونه های برگی در فصل تابستان از رویشگاه سنگده جمع آوری و در محیط کشت WPM حاوی هورمون های BAP (1 میلی گرم بر لیتر)، 2,4-D (1/0 میلی گرم بر لیتر) همراه با محرک های سالیسیلیک اسید با غلظت (50، 100 و 150 میلی گرم بر لیتر)، کلرو کولین کلراید ( 5/0، 1 و 5/1 میلی گرم بر لیتر) و کلرید کبالت (50، 100 و 150 میلی گرم بر لیتر) کشت داده شدند. تجزیه و تحلیل داده ها با کمک آنالیز یک طرفه و 3 تکرار با استفاده از نرم افزار SPSS صورت گرفت. نتایج نشان داد الیسیتور کلروکولین کلراید با غلظت یک میلی گرم بر لیتر حداکثر میزان بتولین را القاء می کند.

کلیدواژه ها:

الیسیتور ، بتولین ، HPLC ، کشت بافت