بررسی میزان آگاهی از بیماری ایدز، هپاتیت و رفتار پرخطر در کودکان خیابانی سنین پیش دبستان و دبستان جنوب شرق ایران: آموزش نیاز اساسی در این کودکان

مقدمه و بیان مساله:کودکان خیابانی یکی از معضالت اجتماعی در کشور ما می باشد . این کودکان در معرض انواع بیماریها و رفتارهای پرخطر قرار دارند که در صورت عدم پیشگیری، مشکالت این گروه از کودکان در اجتماع افزایش پیدا خواهد کرد . هدف مطالعه حاضر بررسی سطح آگاهی و رفتار پر خطر در کودکان خیابانی سنین پیش دبستان و دبستان در جنوب شرق ایران می باشد.روش پژوهش: در این مطالعه مقطعی 171 نفر از کودکان خیابانی شهر زاهدان در سال 94- 1393 بر اساس نقشه شهر زاهدان و توزیع کودکان خیابانی در محالت مختلف به صورت آسان و در دسترس و گلوله برفی از 5 منطقه انتخاب شدند. داده ها با استفاده از روش مصاحبه، مشاهده و پرسشنامه ساختار یافته پایا و روا جمع آوری شد. داده ها در نرم افزار SPSS.22 با استفاده از آمار توصیفی و آزمون مجذور کای تجزیه و تحلیل شد.یافته های پژوهش: میانگین سنی کودکان ( 9/7±4/1 با دامنه 6 تا)9 سال بود. شیوع رفتار پرخطر 31/1 درصد براورد شد. 32/1 درصد ) 55 نفر( از کودکان به ارتکاب رفتارهای پرخطر در اعضای خانواده و 24 درصد)41 نفر( به وجود حداقل یک کودک خیابانی دبگر در اعضای خانواده اقرار کرده بودند که هر دو متغیر با آگاهی آنها از رفتار پرخطر در کودک خیابانی رابطه معنی داری را نشان داد .)P<0.05 ( هیچ کدام از این کودکان حداقل آگاهی در مورد بیماری ایدز و هپاتیت و راههای انتقال یا پیشگیری از این بیماریها نداشتند و تنها 6 نفر اظهار کردند که نام این بیماری ها را شنیده اند.نتیجه گیری و بحث: کودکان خیابانی از عواقب رفتارهای پرخطر و در مورد بیماریهای منتقله از طریق رفتارهای پرخطر کمترین آگاهی را ندارند و این مساله در گسترش مشکالت در جوامع نقش خواهد داشت. به نظر می رسد ساماندهی این کودکان و آموزش به آنها از دوره پیش از دبستان از اولویتهای کاری و بهترین راهکار جهت جلوگیری از مشکلات و معضلات بعدی در این گروه از افراد جامعه می باشد.

کلیدواژه ها:

کودکان خیابانی ، پیش دبستان و دبستان ، رفتار پرخطر