رایانش مه :مکملی برای رایانش ابری برای آینده ای بهتر

اینترنت اشیا مفهومی جدید ومحاسباتی است که دنیای مارا هوشمند تر می سازد، به کمک این فناوری، چیز ها همواره قادرخواهند بود با یکدیگر درحال تعامل باشند وداده های بسیاری را از وضعیت خود تولید کنند.با رشد وافزایش سرعت تولید وحجمبی سابقه داده ها، زیر ساخت های مبتنی بر ابر به تنهایی پاسخگوی نیاز های این فناوری نمی باشد و باید در نظر داشت عملکرداینترنت اشیا به گونه ای است که متکی به ابر بوده و این میتواند منجر به ناکار آمدی آن شود.تاخیر وپهنای باند دو عامل مهمدر ناکارآمدی رایانش ابری است، با توجه به حجم زیاد داده ها و تاخیر زیاد در پردازش ممکن است سبب شود که ابر نتواند بهموقع واکنش مناسبی نسبت به وقایع و رویداد ها داشته باشد.عدم پهنای باند مناسب نیز به شبکه اینترنت اشیا آسیب می رساند،دیوایس ها داده های زیادی را درشبکه تولید میکنند که اگر قادر به ارسال تمام این داده ها به ابر برای پردازش نباشد میتواندباعث از بین رفتن اطلاعات مهمی برای تصمیم گیری شود. بنابراین اینترنت اشیا به یک راه حل نیاز دارد که این چالش هارابرطرف نماید.برای این منظور رایانش مه یا رایانش لبه با محوریت رفع این محدودیت ها ارایه شد.در این نوع از رایانش ،که بهصورت محلی و غیرمتمرکز می باشد، پردازش داده ها در نزدیکی محل تولید داده ها صورت می گیرد. ترکیب راهکار رایانش مه ورایانش ابری میتواند نیاز های فناوری اینترنت اشیا را برطرف سازد در این مقاله نحوه ارتباط رایانش مه و رایانش ابری با لحاظمعیارهایی همچون سرعت پردازش ، ارسال و دریافت داده ها، تاخیر و خطا در شبکه اینترنت اشیا بررسی می شود.

کلیدواژه ها:

اینترنت اشیا ، رایانش مه ، رایانش ابری ، امنیت وحریم خصوصی