روش های علمی شناسایی تقلب و کلاهبرداری در بانکداری و پرداخت همراه

سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 992

فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CEBPS03_022

تاریخ نمایه سازی: 5 آبان 1397

چکیده مقاله:

تقلب در حوزه پرداخت های الکترونیکی از جمله معضلاتی است که در صورت عدم اتخاذ تدابیر لازم برای شناسایی و کنترل آنها، ضرر و زیان قابل توجهی را به شرکت های ارایه دهنده خدمات مالی بر بسترهای الکترونیکی همراه، تحمیل خواهد کرد. تقلب عبارت از هرگونه اقدام عمدی یا فریبکارانه یک یا چند نفر از مدیران و کارکنان شرکت یا اشخاص ثالث برای برخورداری از یک مزیتی ناروا یا غیرقانونی است.ایجاد یک سیستم اطلاعاتی جدید همچون بانکداری و پرداخت همراه، علاوه بر تمامی مزایا و منافعی که دارد، ممکن است فرصت های بیشتری را برای ارتکاب تقلب در اختیار مجرمان قرار دهد. تاثیر منفی تقلب یا کلاه برداری تنها به ضرر و زیان مالی محدود نمی شود، بلکه به شهرت موسسه، وفاداری مشتری و نظم نیز سرایت میکند. از این رو این شرکت ها به شدت به دنبال تسریع و سرعت عمل در شناخت فعالیت های کلاه برداران و متقلبان هستند که دلیل عمده آن، اثر مخرب تقلب بر خدمت رسانی به مشتریان، هزینه های عملیاتی و باقی ماندن به عنوان یک ارایه دهنده خدمات مالی معتبر و قابل اطمینان است. شناسایی تقلب شامل نظارت کردن به رفتار میلیون ها کاربر برای تخمین، کشف و یا جلوگیری از رفتارهای نامطلوب است. تکنیک های شناسایی تقلب، علاوه بر آنکه تقلب ها و کلاهبرداری های صورت گرفته در یک سازمان را شناسایی کرده و مورد تجزیه و تحلیل قرار می دهد، به نوعی با شناخت رفتار کاربران یا مشتریان، سعی در پیشبینی رفتار آتی آنها داشته و ریسک انجام تقلب ها را کاهش میدهد. این فرآیند نیازمند دانش در بسیاری از زمینه های علمی است تا بنابر نوع تقلب، اقدامات مختلف اجرایی بکارگرفته شود.روش های شناسایی تقلب به طور کلی به دو دسته اصلی تشخیص سوءاستفاده (با ناظر)، تشخیص ناهنجاری (بدون ناظر) تقسیم می شوند. در روش تشخیص سوءاستفاده، انواع تقلب های محتمل در بانکداری و پرداخت همراه، شناسایی شده که همواره نیز نیازمند به روز رسانی است. رفتارهای مشترک با تقلب های شناسایی شده، مقایسه میگردد تا سوءاستفاده های احتمالی، کشف شود. از سوی دیگر در روش تشخیص ناهنجاری، پیشینه رفتار مشترک به عنوان رفتار عادی فرض شده و هرگونه انحراف از آن رفتار، به عنوان یک ناهنجاری ثبت شده که پس از بررسی و تحلیل دقیقتر، ممکن است به عنوان تقلب شناسایی شود. همان طور که مشخص است، شناسایی و به کارگیری روش های بدون ناظر از اهمیت بیشتری برخوردار است. در این مقاله انواع روش ها و تکنیک های تشخیص تقلب در سامانه های بانکداری و پرداخت همراه معرفی خواهند شد

کلیدواژه ها:

شناسایی تقلب ، داده کاوی ، بانکداری و پرداخت همراه

نویسندگان

مرجان شعبانپور

شرکت پرداخت اول کیش جیرینگ

مهرداد خطیبی

شرکت پرداخت اول کیش جیرینگ

سبحان سعیدی

شرکت پرداخت اول کیش جیرینگ