بررسی موانع و راهکارهای ریشه کن کردن بی سوادی در کشور (با تاکید بر کارکردهای شورای عالی انقلاب فرهنگی)

سواد آموزی یکی از مهمترین مسایل آموزش و پرورش و از اولویت های نظام جمهوری اسلامی در برقراری عدالت اجتماعیدر کشور بوده است. مواجه انقلاب اسلامی با موضوع بی سوادی و کم سوادی قشر عظیمی از مردم، به ایجاد نهضتی منجرشد که می بایست هم خود را بر گسترش سواد به قشر بی سواد بزرگسال و افراد جا مانده از تحصیل جامعه معطوفمی داشت. ارزیابی عملکرد این سازمان و بررسی روند بی سوادی در کشور باگذشت حدود 40 سال فرمان تشکیل ایننهضت، نشان می دهد مقوله بی سوادی، نه تنها ریشه کن نشده است، بلکه هیچ نمود و آینده ای برای حل این مسیله نیز باتوجه به اقدامات این نهضت در ارتباط با محو بی سوادی نمی توان متصور بود. در مقاله حاضر تلاش شده است موضوع ریشهکنی بی سوادی در پرتو اسناد بالادستی شورای عالی انقلاب فرهنگی مد نظر قرار گیرد و راهبردها و راهکارهایی برای ریشهکن شدن بی سوادی در کشور ارایه گردد. در این مطالعه از روش اسنادی کتابخانه ای و همچنین روش دلفی برای بررسیابعاد مختلف موضوع، بهره گیری شده است. نتایج مطالعه نشان میدهد ایجاد ساز و کارها و تمهیداتی اصولی در ابعادمختلف موضوع سوادآموزی شامل: 1) تصویب قوانین و مقررات، 2) تدوین و اجرای برنامه های حمایتی و تامین منابع موردنیاز 3) نظارت بر گزارش های دستگاه های ذی مدخل در امر آموزش 4) تولید محتوای آموزشی مناسب 5) تبلیغ و ترویج و6) توسعه زمینه های مشارکت در امر سوادآموزی می تواند زمینه و بستری مناسبی برای حل موضوع بی سوادی ایجاد نماید.

کلیدواژه ها:

سواد آموزی ، ریشه کنی بی سوادی ، روش دلفی ، نهضت سواد آموزی