بررسی اثر GHSVو فشار‌های جزئی H2 و CO روی انتخاب‌پذیری CH4و درصد تبدیل CO در واکنش فیشر-تروپش باحضور کاتالیست آهن

کاهش چشم‌گیر نفت خام و کاربرد بالای آن در صنایع پتروشیمی از سویی و از سویی دیگر وجود منابع گسترده‌ای از گاز طبیعی و زغال‌سنگ سبب شده که با کمک فناوری‌های نوین گاز طبیعی را به هیدروکربن‌های پرکاربرد تبدیل کرد. یکی از این فناوری‌های نوین سنتز فیشرتروپش است. در واقع سنتز فیشر-تروپش فرآیندی است که طی آن گاز سنتز ( مخلوط منواکسید کربن و هیدروژن) حاصل از گاز طبیعی و زغال‌سنگ به هیدروکربن‌های خطی و محصولات اکسیژن‌دار تبدیل می‌گردد. محدوده محصولات به‌دست آمده با توجه به شرایط عملیاتی متفاوت است. که نشان دهنده‌ی این است، سنتز فیشر تروپش راهی عملی برای جایگزینی گاز طبیعی به جای نفت خام است. در این پژوهش مدل انتخاب‌پذیری برای واکنش سنتز فیشرتروپش بر روی کاتالیست آهن مورد مطالعه قرار گرفته است. جهت تعیین معادلات گزینش‌پذیری برای واکنش فیشرتروپش در شرایط عملیاتی : و و و داده‌های تجربی به کمک طراحی آزمایش گردآوری شده است ( داده‌ها از مرجع 1 استخراج شده است) و تأثیر این پارامترها بر گزینش‌پذیری محصولات به صورت نمودار کانتور بررسی شده است. این نتایج بدست آمد که برای شرایط متفاوت آزمایش درصد تبدیل CO متفاوت بدست آمد و برای آن‌که بتوان از معادله‌ی راکتور مخلوط‌شونده به جای معادلات راکتور لوله‌ای استفاده کنیم باید درصد تبدیل کم باشد و همچنین برای مصارف مختلف، میزان گزینش‌پذیری CH4 بنابراین با توجه به نمودار‌های بدست آمده شرایط آزمایش را انتخاب می‌نمایند.

کلیدواژه ها:

فیشر تروپش ، گزینش‌پذیری ، کاتالیست آهن ، گاز سنتز