بررسی رابطه بین هوش اخلاقی و عملکرد شغلی کارکنان با نقش میانجی کیفیت زندگی کاری (مطالعه موردی: بیمارستانامام رضا (ع) سیرجان)

هدف این تحقیق بررسی رابطه بین هوش اخلاقی و عملکرد شغلی کارکنان با نقش میانجی کیفیت زندگی کاری آنان در بیمارستانامام رضا (ع) سیرجان بوده است. این تحقیق به لحاظ هدف، کاربردی و از نظر ماهیت و روش، از نوع همبستگی می باشد. جامعهآماری این تحقیق عبارت است از کارکنان اداری و درمانی بیمارستان یاد شده بالا که تعداد آن ها در سال 1396 به 281 نفر بالغگردیده است. از جامعه آماری مزبور بر اساس جدول کرجسی ومورگان (1970)، نمونه ای به حجم 163 نفر تعیین گردیده استکه به روش تصادفی طبقاتی و به شیوه سهمیه ای متناسب، سهم هر واحد ونیز کارکنان مربوطه مشخص شده است.ابزار گردآوریداده ها، سه پرسشنامه استاندارد بوده است. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از معادلات ساختاری ونرم افزار AMOS انجامگرفته است یافته های تحقیق حاکی از آن است که:بین هوش اخلاقی و عملکرد شغلی کارکنان با نقش میانجی کیفیت زندگیکاری آنان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. بین هوش اخلاقی کارکنان (ونیز ابعاد آن) و کیفیت زندگی کاری رابطه مثبت ومعناداری وجود دارد.بین کیفیت زندگی کاری (ونیز ابعاد آن) وعملکرد شغلی کارکنان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. بینهوش اخلاقی کارکنان و عملکرد شغلی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

هوش اخلاقی کارکنان ، کیفیت زندگی کاری ، عملکرد شغلی کارکنان