بررسی اثر استفاده از microRNA های مختلف در درمان سرطان ها

هاmicroRNA توالی های کوچک 21-25 نوکلیوتیدی هستند که با اتصال به mRNA هدف در تنظیم بیان ژن نقش اساسی دارند. این مولکول ها در طیف وسیعی از فعالیت های زیستی در سلول نقش داشته و بیان ناقص آن ها سبب بروزاختلالاتی از جمله سرطان می شود. microRNA ها با تاثیر مستقیم بر دیگر ژن ها بر اساس نوع کارکرد هدف خود می توانند به طور غیرمستقیم بیان انکوژن ها و تومورساپرسورها را تحت تاثیر قرار دهند و نقش انکوژنی یا تومورساپرسوری را ایفا کنند. بر این اساس، تنظیم فعالیت میکرو RNA ها، ایده های جدیدی را برای درمان سرطان به وجود آورده است. به طور مثال استفاده از microRNA-26a همراه با وکتور scAAV و همچنین وکتور Nov340 Liposome حاوی miR-34a، باعث کاهش تکثیر و متاستاز همراه با افزایش آپپتوز در سلول های توموری در سرطان کبد موش شده است. نانووکتور لیپوزومال حاوی ژنهای miR-143, miR-145, miR-34a در سلولهای سرطانی پانکراس باعث کاهش تکثیر و متاستاز و افزایش آپپتوز در این سلولها گردیده است. استفاده از میکرو RNA های let-7f, miR-15a, miR-16, miR-17-5p, miR-21, miR-29b, miR-125b, miR-155, and miR-181b که مهمترینmicroRNA های دخیل در ایجاد سرطان پستان هستند، به شکل های مختلف مهاری و یا تحریکی با سیستم های مختلف تجویز، باعث کنترل تکثیر، متاستاز و آپپتوز در سلول های سرطان پستان شده است. پیش بینی می شود که در آینده نزدیک روش microRNA replacement therapy بتواند به طور موثری، جایگزین سایر روش های درمانی متداول سرطان ها مانند شامل جراحی، پرتودرمانی، شیمی درمانی و هورمون تراپی شود.

کلیدواژه ها:

سرطان ، درمان ، آپپتوز ، microRNA