هماهنگی بهینه رله های اضافه جریان در شبکه توزیع هوشمند با استفاده از جایابی محدودکننده های جریان به وسیله الگوریتم ژنتیک

در شبکه های هوشمند که امروزه بطور گسترده مورد مطالعه و بهره برداری قرار می گیرد، بطور وسیع از منابع تولیداستفاده می شود. اگرچه این امر مزایای بسیاری برای شبکه دارد اما دو مشکل اساسی نیز برای شبکه ایجاد (DG) پراکندهمی کند. یکی از این مشکلات، افزایش قابل ملاحظه سطح اتصال کوتاه در شبکه است که علاوه بر اینکه باعث اختلال درعملکرد رله های اضافه جزیان می شود مشکلاتی از قبیل آسیب به مدار شکن ها و سایر تجهیزاتی که برای قطع جریاناتصال کوتاه استفاده میشوند، می گردد. مشکل دیگری که استفاده از واحدهای تولید پراکنده در سطح شبکه توزیعهوشمند به وجود می آورد عملکرد بصورت جزیره ای می باشد. این امر نیز به نوبه خود باعث ایجاد عملکرد نادرست رله هایحفاظتی به دو دلیل عمده تغییر سطح جریان اتصال کوتاه و جریان های برگشتی می شود. در این مقاله پیشنهاد شده استکه با استفاده بهینه از محدود کننده های جریان خطا ورودی شبکه توزیع از شبکه انتقال، سطح اتصال کوتاه ها در حضورDG ها کمترین تغییرات را پیدا کند. این کار با هماهنگی بهینه رله های اضافه جریان شبکه توزیع هوشمند نیز ترکیب می- گردد. برای این کار یک الگوریتم پیشنهادی بر پایه الگوریتم ژنتیک ارایه شده است. این امر برای حالت عملکرد جزیره ای-غیر جزیره ای و حضور و عدم حضور تولیدات پراکنده (حالت های ممکن در یک ریز شبکه) مورد بررسی قرار گرفته است.شبیه سازی بر روی شبکه نمونه 9 باسه IEEE انجام شده است که نتایج حاصل از شبیه سازی تاثیر مطلوب اندازه بهینه محدودکننده های خطا و هماهنگی بهینه رله های اضافه جریان را در شبکه های هوشمند نشان میدهد.

کلیدواژه ها:

شبکه هوشمند ، رله اضافه جریان ، محدود کننده جریان ، الگوریتم ژنتیک ، شبکه توزیع ، تولید پراکنده