بررسی نقش کشت توام برنج و ماهی در حفاظت از منابع طبیعی استان گیلان با تاکید بر اثرات محیط زیستی آن

تحقیق حاضر با هدف بررسی نقش کشت توام برنج و ماهی در حفاظت از منابع طبیعی استان گیلان با تاکید بر اثراتمحیط زیستی آن به انجام رسید. تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه ی گردآوری اطلاعات توصیفی- پیمایشی است. از495 مزرعه ی کشت توام در استان گیلان، 285 مزرعه به عنوان نمونه مورد بررسی قرار گرفتند. اطلاعات مورد نیاز از طریقپرسشنامه ای محقق ساخته جمع آوری شد. روایی پرسشنامه از طریق پانل متخصصان و پایایی آن با کمک آلفای کرونباخ میانگین 0/86) تایید شد. یافته های تحقیق نشان داد که کنترل بیولوژیکی آفات و علف های هرز و کاهش استفاده از مواد شیمیایی جهت مبارزه با آنها، افزایش حاصلخیزی خاک، افزایش عملکرد برنج، کاهش مصرف کود شیمیایی، مدیریت پایدارآب و خاک، کاهش عملیات وجین، کاهش تعداد دفعات شخم، استفاده از کود آلی، صرفه جویی در مصرف آب، نرمی خاک،جذب راحتتر عناصر خاک توسط برنج، کاهش آلودگی محیطزیست، کاهش فشار بر اکوسیستم طبیعی، کاهش جمعیتمالاریا و کنترل جلبک ها از اصلی ترین اثرات محیط زیستی کشت توام برنج و ماهی هستند. بنابراین کشت توام برنج و ماهی بهعنوان راهکاری در راستای پایداری و حفظ منابع طبیعی استان پیشنهاد می گردد.

کلیدواژه ها:

کشت توام برنج و ماهی ، آبزی پروری ، اثرات محیط زیستی ، کشاورزی پایدار