تاثیر عصاره الکلى برهموم و اسید آلى بر قابلیت هضم و فراسنجه هاى تخمیرى سیلاژ قصیل جو

نگهدارى علوفه به صورت سیلاژ روشى مرسوم در تامین منابع غذایى نشخوارکنندگان در مدت زمانى از سال میباشد که علوفه تازه در دسترس نیست. سیلاژ به کمک فرآیند تخمیر و با تولید اسید لاکتیک حاصل میشود. به هنگام تهیه سیلاژ از افزودنیهاى مختلفى به منظور دستیابى به تخمیر اسید لاکتیکى و در نتیجه تهیه سیلاژ با کیفیت و ماندگارى بالا استفاده میشود. افزودنیهاى سیلاژ به طور کلى شامل مواد خوراکى، اوره، ملاس، افزودنیهاى باکتریایى، اسیدها و بره موم میباشند. روش کار : در این مطالعه، گیاه کامل جو در مرحله خمیرى با ماده خشک حدود 30 درصد جهت تهیه سیلوهاى آزمایشگاهى برداشت شد. علوفه برداشت شده پس از چاپر به قطعات 3-2 سانتیمترى در بسته هاى پلاستیکى سیلو شدند. تیمارهاى آزمایشى شامل: 1) علوفه سیلو شده جو بدون افزودنى، 2) علوفه سیلو شده جو+ عصاره الکلى برهموم و 3) علوفه سیلو شده جو+ اسید آلى. سیلوها در دماى اتاق به مدت 45 روز نگهدارى و پس از باز کردن و نمونه گیرى قابلیت هضم و فراسنجه هاى تخمیرى آن در شرایط آزمایشگاهى اندازهگیرى شد. بحث و نتیجه گیرى : نتایج نشان داد که بین تیمارهاى آزمایشى از نظر قابلیت هضم ماده خشک، ماده آلى اختلاف معنى دارى وجود داشت .(0.05> P) از این نظر تیمارهاى داراى عصاره الکلى برهموم و اسید آلى به ترتیب بالاترین و پایینترین قابلیت هضم ماده خشک و ماده آلى را داشتند. بین تیمارهاى آزمایشى از نظر تولید پروتیین میکروبى، عامل تفکیک، pH و غلظت نیتروژن آمونیاکى اختلاف معنى دارى وجود نداشت.

کلیدواژه ها:

سیلاژ جو ، برهموم ، قابلیت هضم