مرورى بر هیستوفیزیولوژى هیپوکامپ: چشم اندازى براى شناخت کارکرد حافظه

هیپوکامپ بعنوان مرکز سیستم لیمبیک در حافظه است و در پردازش و بازیابى دو نوع حافظه آشکارکننده (memories Declarative) و ارتباطات فضایى (relationships Spatial) در انسان و حیوانات نقش دارد. با توجه به عملکرد هیپوکامپ در فعالیتهای شناختی و هیجانی تحقیقات وسیعی در رابطه با هیپوکامپ صورت می پذیرد و ارتباط آن با بیمارى هاى رایج عصبى مورد بررسى قرار مى گیرد. براى مثال زوال عقل (Dementia)، نوعى بیمارى دژنراتیو پیش رونده است که سبب اختلال شدید در ظرفیت فکرى در اثر از دست دادن یا آسیب دیدن سلول هاى عصبى مغزى مى شود. بیمارى آلزایمر شایعترین اختلال تحلیل برنده عصبى است که به عنوان یکى از مهم ترین علل مرگ در سنین بالا محسوب مى شود که در آن پلاک هاى پپتید آمیلویید بتا به صورت داخل سلولى و خارج سلولى رسوب مى کنند که وجود این پلاک ها در هیپوکامپ مانع از انتقال پیام عصبى مى شود. هیپوکامپ در لوب گیجگاهى مغز قرار دارد و از لحاظ آناتومیکى شامل هیپوکامپ اصلى (شاخ آمون)، شکنج دندانه دار، توده ریسه اى و قشر انتوراینال است. هر یک از این نواحى از لایه هاى مختلفى تشکیل شده است که محل قرارگیرى اجسام سلولى و زواید نورون ها است. تحقیقات جدید نشان مى دهد که هر کدام از قسمت هاى هیپوکامپ مسیول عملکرد خاصى است که در بروز بیمارى هاى عصبى دخالت دارد. لذا در این مقاله آناتومى دقیق هیپوکامپ، بافت شناسى لایه هاى مختلف و جنین شناسى آن مورد بررسى قرار مى گیرد. تحقیق در مورد هیپوکامپ، چشم انداز روشنى را براى شناخت کارکرد سیستم عصبی در شرایط فیزیولوژیک و پاتولوژیک گشوده است و تلاش برای درمان برخی بیماریهای رایج عصبی را فراهم مى آورد.

کلیدواژه ها:

هیپوکامپ ، آناتومى ، بافت شناسى ، جنین شناسى