مطالعه تاثیر تجویز تزریقى عصاره الکلى گیاه بابونه بر ایمنی زایى در برههاى نوزاد

در این مطالعه، تاثیر تجویز عصاره بابونه بر جذب ایمونوگلوبولین G آغوز در بره های نوزاد مورد بررسی قرار گرفت. گیاه بابونه، از ترکیبات استروییدى غنى بوده و فرضیه این پژوهش این است که این ترکیبات استروییدى با اثر بر انتروسیتهاى روده، از پدیده بستهشدن روده ها جلوگیرى کرده و جذب ایمونوگلوبولینهاى آغوز را افزایش میدهند. در این پژوهش، تجویز عصاره بصورت تزریق داخل وریدى در دستور کار قرار گرفت. بدین منظور، عصاره اتانولی قابل تزریق گیاه بابونه با غلظت 25 میلیگرم بر میلیلیتر تهیه شد. 20 راس بره به ظاهر سالم در 4 گروه به طور کاملا تصادفی قرار گرفتند: 1)تجویز عصاره بابونه به مقدار کم (تیمار یک: 5/5 میلیگرم به ازاى هرکیلوگرم وزن دام)، 2)تجویز عصاره بابونه به مقدار متوسط (تیمار دو: 11 میلیگرم به ازاى هرکیلوگرم وزن دام)، 3)تجویز عصاره بابونه به مقدار بالا (تیمار سه: 22 میلیگرم به ازاى کیلوگرم وزن دام) و 4)گروه شاهد (تجویز دو سیسى نرمال سالین)، درمانها نیم ساعت پس از تولد بره ها انجام شد. عصاره بابونه به شکل آهسته داخل وریدی (ورید وداج) قبل از خوراندن آغوز تزریق گردید. اختلاف معنیداری در غلظت IgG سرم بره های تیمار سه و شاهد در ساعت 48 مشاهده نشد .(0/865=P) بره های تیمار یک و تیمار دو، افزایش معنیداری را در ساعت 18 در مقایسه با بره های تیمار سه و شاهد نشان دادند (به ترتیب تیمار یک و تیمار سه، تیمار یک و شاهد، تیمار دو و تیمار سه و تیمار دو و شاهد. تفاوت بین بره های تیمار یک و تیمار دو در ساعت18 و 48 معنیدار نبود. نتایج حاصل نشانداد که استفاده از عصاره بابونه در دزاژهاى 5/5 و 11میلیگرم به ازاى هر کیلوگرم وزن بدن، تاثیرى معنى دار در جذب ایمونوگلوبولینهاى آغوز داشته است.

کلیدواژه ها:

عصاره الکلى گیاه بابونه ، برههاى تازه زا ، جذب IgG ، آغوز