اثر دیازینیوم دیولات آهسته رهش در ایجاد آنژیوژنز پس از القاى انفارکتوس میوکارد در مدل حیوانى خرگوش

بیمارى ایسکمیک قلب شایع ترین علت مرگ مى باشد که از رایج ترین علل آن کاهش میزان جریان خون کرونر و آترواسکلروز است. کوشش هاى بسیارى جهت محدود کردن ناحیه انفارکته که در پى انسداد شریان کرونر اتفاق مى افتد صورت گرفته است که علاوه بر درمان اساسى رپرفیوژن،عوامل فارماکولوژیک متعدد و استراتژى هاى مختلفى طى سالهاى گذشته بر روى مدلهاى حیوانى و انسانى مورد بررسى قرار گرفته اند تا بتوانند در درمان انفارکتوس حاد میوکارد کمک کننده باشند ولى تعداد اندکى از آنها در کارآزمایى هاى بالینى موثر بوده اند.با توجه به اینکه در ایسکمى و انفارکتوس قلبى وجود آنژیوژنز از عوامل موثر در بهبود پیش آگهى مى باشد، بیمارانى که کلترال هاى زیادترى دارند ایسکمى و سکته هاى قلبى را بهتر تحمل مى کنند. از همین رو ما در این مطالعه تلاش کردیم که بتوانیم رگ هاى کلترال را در قلب ایسکمیک افزایش دهیم. دیازینیوم دیولات ماده اى است که به خوبى No آزاد مى کند و با تزریق آن به داخل رگ سبب رگ زایى بهتر قلب مى شود.در این پژوهش تعداد 10 عدد خرگوش در دو گروه هدف و کنترل در مرکز تحقیقات بیمارستان قلب تهران مورد جراحى توراکوتومى و القاى انفارکتوس از طریق لیگاتورسازى LAD قرار گرفتند. در خرگوش هاى گروه هدف بلافاصله پس از مشاهده ایسکمى ماده دیازینیوم دیولات به میزان 3 سى سى داخل بافت و نواحى اطراف تزریق گردید. به منظور ارزیابى میزان کاهش ناحیه انفارکته از طریق آنژیوژنز خرگوش ها از لحاظ هیستولوژیکى و اکوکاردیوگرافى مورد مطالعه قرار گرفتند.پس از چهار هفته خرگوش ها مورد بررسى اکوکاردیوگرافى قرار گرفتند و سپس بافت قلب در ناحیه ایسکمیک براى بررسى هیستوپاتولوژى به آزمایشگاه فرستاده شد.مشاهدات بدست آمده از تحقیقات هیستوپاتولوژى شامل تشکیل بافت جوانه اى و درجات مختلفى از آنژیوژنز در گروه دیازنیوم در مقایسه با گروه کنترل بوده است لذا با افزایش میزان آنژیوژنز مطمینا بازگشت بخش آسیب دیده قلبى به حالت قبل از انفارکشن بیشتر خواهد بود، هدفى که در این مطالعه با تجویز دیازینیوم به دنبال آن بودیم.شاخص اجکشن فراکشن هم به طور معنادارى (p<0/005) در گروه هدف 65 و در گروه کنترل 43 اندازه گیرى شد که نشان دهنده بهبود این شاخص در گروه هدف بوده است. از آنجاییکه دیازینیوم دیولات به فرم آهسته رهش واجد ماندگارى بالاترى در خون بوده و اثرات قابل توجهى در ایجاد آنژیوژنز و در نتیجه کاهش ناحیه ایسکمیک در قلب دارا مى باشد در آینده نزدیک بعنوان درمان دارویى در بیمارستانها و مراکز درمانى مورد استفاده قرار خواهد گرفت.

کلیدواژه ها:

آترواسکلروز ، آنژیوزنز ، ایسکمى میوکارد ، دیازینیوم دیولات