حجاب شرعی مصداق کامل ذکر رب العالمین و وصول به مقام عصمت (تحلیلی عرفانی بر حجاب شرعی)

حجاب در اصطلاح فقهی، ستر و پوشش زنان در مواجهه با نامحرمان است، اما این حکم الهی دارای رویکردی عرفانی نیزمی باشد که مراتب نیل به اهداف روحانی و متعالی را برای زنان تسهیل می کند. از این منظر حجاب شرعی در معنای عرفانیآن چشم از خودی و خودیت و ماسوی الله برداشتن و منظر انسانی را به منظر ربوبی تبدیل نمودن است. زنی که با پوشش ودر مقام امتثال امر ربوبی است، مانوس و ملازم امر حق و در محضر پروردگار در مقام طلب و وصول است. او در این مقامهم ذاکر و هم مذکور حق است و با مراقبه، کمال ظاهر وی به باطن سرایت کرده و با غلبه ذکر و پوشش در هر زمان و هرمکان، انس به حضرت حق یافته و نظر خاص او را به دست خواهد آورد و حجاب او در این هنگام نه تنها حجاب بین او وحق تعالی نیست بلکه حجاب او ذکر رب العالمین می گردد. در این هنگام با سرایت ظاهر در باطن او در نظام هستی خویشتنرا به قامت عصمت اعظم در می آورد و مقام انسان کامل را با خلیفه اللهی خویش به ظهور می رساند.

کلیدواژه ها:

حجاب شرعی ، حجب نورانی ، حجب ظلمانی ، ذکر ، مقام عصمت اعظم