نظریه کشاورزی فرهنگی

مبحث مهندسی فرهنگی چند سالی است که در ادبیات علمی و رسانه ای کشور کانون بحث های مختلفشده است. در این میان برخی سعی کرده اند با نگاه فلسفی در معنا و امکان مهندسی فرهنگی تفکرکنند و برخی اشکال کرده اند که این نگاه نمیتواند کارآ بیافتد. در این مقاله تلاش می شود بدون قولبه امتناع مهندسی فرهنگی و با استنطاق از متن دین رویکردی کارآ و توحیدی را تبیین نمود. این رویکردکشاورزی فرهنگی به عنوان تقریر صحیح از نظریه مهندسی است. مهندس نمونه اعلای بشر مدرن استو و از نوع جدید نگاه بشر به آدم و عالم حکایت می کند. در حالی که بر اساس متون دینی کشاورزی آنپیشه ای است که خدا برای بندگانش فرستاد تا هم کار کنند و هم بنده باشند. و هم کار است و هم سبباتصال زمین به آسمان. این نظریه موجب رواج رویکرد استصلاحی در حکومت به جای رویکرد اصلاحی وتقویت فرهنگ انتظار به معنای صحیح آن می شود. ضمن اینکه ذیل آن می توان روشهایی برگرفته ازقرآن برای تدبیر و برنامه ریزی با محوریت سوره یوسف پیشنهاد نمود.

کلیدواژه ها:

فرهنگ ، کشاورزی فرهنگی ، مهندسی فرهنگی ، فرهنگ توحیدی