مطالعه تاثیر روش های مختلف مدل سازی ضربه در پل ها بر مقدار نیروی ضربه

تجهیزات نوین حمل و نقل نیاز به احداث پل برروی دره ها در مناطق لرزه خیز را بوجود آورده است. استفاده از جداسازهای لرزه ای تا حد زیادی می تواند به ایمنی این گونه سازه ها کمک کند. در زمین لرزه ها مشاهده می شود که سازه هایی که در کنار هم قرارمی گیرند درصورت عدم تعبیه فاصله کافی بین آنها، با یکدیگر تماس پیدا می کنند که این پدیده به عنوان کوبیدگی سازه ای شناخته می شود و می تواند بین قطعات پل نیز موجب خرابی های موضعی و یا حتی کلی گردد. در تحقیق حاضر، از مدل های خطی ویسکوالاستیک، الاستیک غیرخطی، و ویسکوالاستیک غیرخطی برای درنظر گرفتن اثرات ضربه استفاده شده است تا بتوان اثر این روش های متداول محاسبه ی نیروی ضربه را بر مقدار این نیرو مورد مطالعه قرار داد. همچنین برای جداسازی لرزه ای از الاستومر لاستیکی سربی (LRB) استفاده شده است. نتایج حاصل از تحقیق نشان می دهد که نیروهای بین قطعات پل و پاسخ های لرزه ای سازه به فواصل بین آنها بستگی دارد و در حالت جداسازی شده نسبت به حالت بدون جداساز متفاوت است.

کلیدواژه ها:

کوبیدگی ، جداساز لرزه ای ، پدیده ضربه ، درز انقطاع ، الاستومر