نقش حیات و آرامش در طراحی مرکز توانبخشی برای بیماران خاص(معلولان)

در طول تاریخ بشری، معلولان همواره به عنوان مهجورترین اقشار جامعه پنداشته شده اند. برچسب هایی همچون مجنون، بیمار، ناتوان، ناقص الخلقه و استثنایی القابی بوده است که در طول زمان و همراه با پیشرفت فرهنگ و علوم در جوامع، تحول یافته و به این گروه گفته شده است. اهداف اصلی برنامه ریزی یک زندگی مناسب (سلامت، آسایش و آرامش و زیبایی) برای معلولان و سالم جهت رفاه آنان می باشد. یکی از مولفه های اصلی در سرزندگی و حیات در فضاهای عمومی شهر مثل مرکز توانبخشی که افزایش امنیت فضا از نظر فیزیکی و روانی است. چرا که نبود امنیت در فضاهای عمومی شهر به افزایش رفتارهای ناهنجار کمک می نماید مقاله حاضر بر آن است تا ضمن اشاره ای مختصر به موضوع حیات و آرامش در معلولان در همچنین مکانی، ضرورت ها و نتیجه مربوط به این مکان را مورد بررسی قرار دهد. کارشناسان مسایل علوم رفتاری بر این باورند که ایجاد فضایی آرام و دور از احساسات توام با یاس و ناامیدی می تواند آرامش روان معلولان را سبب شود. اما چالش اصلی این است که چگونه می توان چنین فضایی جهت آرامش و آسایش جسمی و روحی معلولان را فراهم کرد در نتیجه می تواند ضمن بهبود کیفیت زندگی شهری برای معلولان، نقش مهمی در افزایش سرزندگی فضاهای شهری و ارتقای حیات و زندگی و آرامش در این مرکز توانبخشی را نیز به همراه داشته باشد.

کلیدواژه ها:

حیات ، آرامش ، توانبخشی ، معلول