بررسی وضعیت گردشگری در شهرهای ساحلی با توجه به شاخص های توسعه پایدار مطالعه موردی: شهر محمودآباد

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 425

فایل این مقاله در 5 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

TGCE02_032

تاریخ نمایه سازی: 24 شهریور 1397

چکیده مقاله:

صنعت توریسم به عنوان یکی از فعال ترین صنایع در حال رشد دنیا و ابزاری برای افزایش درآمد ملی در همه کشورها اعم از صنعتی یا در حال توسعه تلقی می گردد. در واقع توریسم به عنوان پدیده ای اجتماعی، فرهنگی، حاصل جابجایی ها و سفرهای انسان در داخل و خارج مرزهای سیاسی و جغرافیایی در زمان صلح میباشد، که عمدتا برای تفریح و گذران اوقات فراغت صورت می گیرد.استان مازندران یکی از مناطق بسیار مساعد برای توسعه صنعت توریسم می باشد که به دلیل برخورداری از مواهب ارزنده و منحصر به فرد در زمینه های مختلف گردشگری از پتانسیل بالایی در جهت توسعه صنعت توریسم برخوردار است از جمله با داشتن طبیعت بکر،جنگل های سرسبز و سواحل زیبا،میتواند وسایل آرامش روح و روان گردشگران را فراهم نماید.بر این اساس پژوهش حاضر با هدف بررسی وضعیت گردشگری دریکی از شهرهای ساحلی استان به نام شهر محمودآباد با معیار شاخص های توسعه پایدار به بررسی میزان نقش این صنعت بر تحولات اقتصادی، اجتماعی وکالبدی این شهر پرداخته است .پژوهش حاضر از لحاظ ماهیت توصیفی – تحلیلی و از لحاظ هدف کاربردی می باشد. همچنین برای جمع آوری اطلاعات تحقیق از دو روش کتابخانه ای و میدانی استفاده شده است و برای جمع آوری اطلاعات میدانی از ابزار پرسش نامه به تعداد 200پرسش نامه ویژه شهروندان استفاده شد که به صورت تصادفی منظم در بین خانوارها وتعداد 30 عدد از مدیران انتخاب شده است.در این مطالعه جهت تجزیه وتحلیل نقاط ضعف و قوت از تکنیک SWOT برای تحلیل آثار توسعه توریسم در شهر ساحلی محمودآباد استفاده شد. نتایج حاصل از این مطالعه نشان میدهد که مهمترین فرصت، تهدید، ضعف و قوت توریسم در شهر ساحلی محمودآباد به ترتیب موارد زیر است: امکان ایجاد اسکله های ساحلی و تجاری،عدم تخصیص بودجه کافی، وجود نیروی انسانی بالقوه و خطر تخریب اکوسیستم

نویسندگان

حدوث کاویان پور سنگ نو

کارشناس ارشدجغرافیا، گرایش برنامه ریزی توریسم

محمدرضا یوسفی روشن

دکترای ژیومورفولوژی و مدرس دانشگاه