تاثیر روش آموزشی مبتنی بر بازی بر یادگیری مهارت های منتخب بسکتبال

نظریات و تجربه های جدید آموزشی حاکی از آن است که استفاده از روش های نوین تدریس عملکرد تحصیلی را تا حد بسیار زیادی بالا می برد. این نظریه ها از علوم دیگری همانند روانشناسی بهره های فراوان گرفته اند. این مقاله قصد دارد تاثیر روش آموزشی مبتنی بر بازی بر یادگیری مهارت های منتخب بسکتبال را بررسی کند. منظور از مهارت های بسکتبال، دریبل، پاس و پرتاب شوت هست. روش تحقیق شبه تجربی است. جامعه آماری 50 نفر از دختران نوجوان ورزشکار شهرستان ارومیه هستند. نتایج تحقیق نشان دادند استفاده از روش تدریس مبتنی بر بازی بر افزایش سطح یادگیری مهارت های سه گانه بسکتبال تاثیر مثبت دارند. بازی به خاطر دارا بودن سه ویژگی ذاتی باعث این افزایش سطح عملکرد شده است: اول اینکه بازی سطح هیجان مثبت را در یادگیرنیده بالا می برد. این نوع هیجان باعث می شود تمرکز و هوش موقتی فرد افزایش پیدا کرده و سطح یادگیری آن افزایش پیدا کند. دوم اینکه بازی یادگیرنده را وارد یک رقابت خودخواسته می کند. فرد تلاش می کند تا نسبت به بقیه عملکرد بهتری داشته باشد. همانطور که در بازی های دوران کودکی این حس رقابت در حد زیادی جدی گرفته می شود. ویژگی سوم دور افتادن از فضای رسمی و خشک تدریس است. بازی فضای تدرس را تغییر می دهد. رابطه مدرس و یادگیرنده را صمیمی می کند و امکان یادگیری تا حد زیادی افزایش پیدا می کند. این عوامل زمانی که قرار است مدرس مهارت های حرکتی ورزشی همانند بسکتبال را آموزش دهد اهمیت بیشتری پیدا می کند. چون هیجان و رقابت در دل ورزش نفهته است. و به همین دلیل استفاده از روش مبتنی بر بازی در چنین مواردی کاملا با محتوای آموزشی منطبق است.

کلیدواژه ها:

تدریس ، یادگیری ، بازی ، مهارت ، بسکتبال