بررسی اثر هشت هفته تمرین استقامتی و مصرف مکمل های ال- کارنیتین و ال – آرژنین بر سطح آیریزین سرمی در رت های نر

این پژوهش به برر سی اثر هشت هفته تمرین استقامتی و مصرف مکمل های ال-کارنیتین و ال – آرژنین بر سطح آیریزین سرمی در رت های نر نژاد ویستار پرداخت. بدین منظور 36 سر موش نر ، نژاد ویستار با دامنه وزنی 30 ± 250 گرم و سن هشت هفته به طور تصادفی به 6 گروه شش تایی تقسیم شدند. گروه ها شامل : گروه کنترل، گروه تمرینی، گروه مکمل ال– کارنیتین، گروه تمرین + مکمل ال- کارنیتین، گروه مکمل ال - آرژنین، گروه تمرین + مکمل ال - آرژنین. گروه های تمرینی به مدت 8 هفته و هفته ای سه جلسه، تمرینات استقامتی را بروی تردمیل خصوص حیوانات انجام دادند. در گروه های مکمل ال-کارنیتین و ال – آرژنین، این مکمل به میزان 250 میلی گرم در روز از طریق تزریق دهانی به موش ها خورانده شد. نمونه های خونی از طریق خونگیری از ناتیه قلب اندام گرفت. از آزمون کولموگروف اسمیرنوف برای بررسی نرمال بودن داده ها، آزمون لون جهت بررسی همگنی واریانس ها، آزمون T مستقل جهت بررسی تفاوت بین گروه ها و از نرم افزار SPSS نسخه 22 جهت بررسی نتایج استفاده گردید. سطح معناداری P<0.5 در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که تمرین استقامتی و مصرف مکمل ال –کارنیتین و مصرف مکمل ال- آرژنین هر کدام به تنهایی می تواند موجب افزایش معناداری در سطح آیریزین سرمی در رت های نر شود. همچنین در گروه تمرین استقامتی به همراه مصرف مکمل ال–کارنیتین افزایش معناداری در سطح آیریزین سرمی نسبت به گروه تمرین تنها و همچنین نسبت به گروه مصرف مکمل ال -کارنیتین در رت های نر مشاهده شد. این افزایش در گروه تمرین + مصرف مکمل ال آرژنین نیز مشاهده شد که در مقایسه بین دو مکمل، گروه تمرین + مصرف مکمل ال آرژنین افزایش بیشتری در سطح آیریزن سرمی نشان داد. این نتایج نشان می دهد که می توان از مکمل های ال – آرژنین و ال – کارنیتین به عنوان عوامل محرک ترشح آیریزین در کنار فعالیت ورز شی استفاده کرد تا با تحریک بیشتر ترشح آیریزین موجب تسهیل روند تبدیل چربی سفید به چربی قهوه ای و کاهش توده چربی ذخیره بدن شود.

کلیدواژه ها:

آیریزین ، تمرین استقامتی ، مکمل ال -کارنیتین ، مکمل ال- آرژنین ، چربی قهوه ای