مقایسه میزان مالون دی الدویید مردان بدنساز و غیر ورزشکاران

هدف پژوهش حاضر، مقایسه میزان مالون دی الدویید مردان بدنساز و غیر ورزشکاران بود. رادیکال های آزاد در اثر شکستگی یک پیوند از یک مولکول پایدار ایجاد می شوند. مالون دی آلدیید در خلال اکسیداتیو به عنوان یکی از محصولات حاصل از رادیکال های آزاد اکسیژن شکل می گیرد و به عنوان شاخصی از پراکسیداسیون لیپیدها پذیرفته می شود. نمونه 30 نفری شامل 15 نفر بدنساز حرفه ای و 15 نفر غیر ورزشکار مرد با دامنه سنی 18 تا 30 سال انتخاب شدند. جهت ارزیابی سطوح پلاسمایی MDA ، از کیت سنجش مالون دی آلدهید محصول شرکت ZELLBO Gmbh ساخت کشور آلمان استفاده شد. برای تحلیل داده ها از آزمون تی مستقل استفاده شد.نتایج نشان داد بین میزان مالون دی الدویید مردان بدنساز و غیر ورزشکاران ( 001 / 0=p ) تفاوت معناداری وجود دارد. نتیجه گیری: فعالیت در رشته بدنسازی می تواند عامل موثری برای تغییرات مطلوب در میزان MDA به عنوان شاخص استرس اکسیداتیو باشد. لذا با توجه به نتایج حاصله از پژوهش حاضر لزوم و اهمیت استفاده از تمرینات مقاومتی برای کنترل و کاهش میزان پراکسیداسیون لیپیدی و سطوح MDA از ضرورت و اهمیت بالایی برخوردار است.

کلیدواژه ها:

مالون دی آلدیید ، مردا نبدنساز ، غیر ورزشکاران ، رادیکال های آزاد