بررسی کیفی انزوای ارزشی رشته علوم ورزشی نسبت به سایر رشته های دانشگاهی از دیدگاه دانشجویان دختر و پسر دانشگاه فردوسی مشهد

با نگاهی به روند رشد و توسعه جهانی در می یابیم که با افزایش و گسترش فناوری های پیشرفته، نقش و جایگاه دانشگاهیان به طور فزاینده ای بیشتر می شود. امروزه سرمایه گذاری انسانی و سازمانی از عوامل مهم رشد و توسعه علمی و اقتصادی به شمار می رود که در اکثر کشورهای پیشرفته و در حال توسعه این مقوله به عنوان اصلی ترین منبع توسعه، مورد نظر قرار گرفته است.بسیاری از صاحب نظران در این زمینه معتقدند که پیشرفت تحصیلی و رشد و توسعه تنها با آموزش مستقیم و مقطعی حاصل نمی گردد و بایستی به روش پرورشی از مقاطع پایه تحصیلی شرایط زیر ساخت های پیشرفت را مهیا نمود. در واقع مهمترین گام برای شروع در این زمینه، گسترش فرهنگ آموزش است، که مستلزم سرمایه گذاری فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی و انسانی در این زمینه می باشد. با افزایش رشته های متنوع دانشگاهی در زمینه های مختلف علمی در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه می توان به اهمیت آموزش و پژوهش در چگونگی توسعه و تفهیم فرهنگ آموزش و تربیت دانشجویان پی برد که از جمله ی رشته های تحصیلی موجود می توان رشته علوم ورزشی را که در این پژوهش مد نظر است نام برد. اگر چه در ایران هم علوم ورزشی به عنوان یکی از رشته های مطرح در سطوح مختلف تحصیلی اعم از کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکترا در سطوح دانشگاهی ارایه شده است، اما در مقایسه با بسیاری از رشته های تحصیلی دانشگاهی از انزوای کیفی بیشتری برخوردار است و این امر به درون جامعه هم رسوخ پیدا کرده است. پژوهش حاضر به بررسی کیفی انزوای ارزشی رشته تربیت بدنی و علوم ورزشی نسبت به سایر رشته های دانشگاهی از دیدگاه دانشجویان دختر و پسر دانشگاه فردوسی مشهد با تاکید بر لزوم مدیریت تحول در سازمان ها پرداخته که با بررسی گروه محققین تا کنون تحقیق جامعی در این زمینه صورت نگرفته است.