نتیجه ی ورزش در بیماران سرطانی

مقدمه: پیشرفت های حاصله در زمینه ی درمان سرطان سبب شده که میزان کلی بقای بیماران سرطانی افزایش پایداری داشته باشد. درمان های معمول موجب مشکلاتی از قبیل کاهش ظرفیت قلبی عروقی (مصرف بیشینه ی اکسیژن) می شود که بیماران سرطانی را با مشکلات شدید و افزایش خطر مرگ زودرس مواجه می کند. تحقیقات متعددی نشان داده اند که شیوه های استاندارد ورزش مبتنی بر اصول نسخه نویسی ورزشی ( ورزش هوازی 2 یا 3بار در هفته برای 12 تا 15 هفته) مفید بوده و بیشینه ی مصرف اکسیژن، قدرت بدنی و کیفیت زندگی بیماران سرطانی را واضحا افزایش می دهد. همچنین نشان داده اند که ورزش با شدت نسبتا بالا با بهبود سیستم قلبی عروقی همراه بوده و نتیجه ی بدی هم ندارد.زندگی بی تحرک و کمبود آمادگی قلبی عروقی در بیماران سرطانی شایع هستند و این بیماران به ورزش به شیوه ی استاندارد نیاز دارند.در این پژوهش ما نتیجه ی 6 ماه ورزش را بر ظرفیت هوازی و قدرت بررسی کردیم. بیماران و روش: 360 بیمار مبتلا به سرطان به صورت اتفاقی وارد یک برنامه ی 6ماهه ورزشی شامل 3بار مشاوره ی گروهی و 6بار مشاوره ی انفرادی شدند و هر هفته یک بار تمرین گروهی ورزش سنگین داشتند یا مورد ارزیابی سلامت قرار گرفتند.نتایج در روز صفر، ماه سوم و ماه ششم ارزیابی شدند. نتایج: پس از 6 ماه،درصد بیمارانی که به اهداف ورزشی دست یافته بودند در گروه ورزش نسبت به گروه کنترل (ارزیابی سلامت) افزایش چشمگیری نشان داد (حدود 35 % در مقابل حدود 22 %). مصرف بیشینه ی اکسیژن گروه اول هم افزایش چشمگیری داشت. در مورد قدرت بدنی، افسردگی و سلامت روان هم این دو گروه متفاوت بودند. نتیجه گیری: برنامه ی 6 ماهه ورزشی روشی مفید برای بهبود وضعیت فعالیت جسمانی و افزایش بیشینه ی مصرف اکسیژن در بیماران سرطانی است.