قطعه بندی مسیر راه با استفاده از روش خوشه بندی K-means براساس داده های FWD و PCI

قطعه بندی راه یکی از مراحل مهم در سیستم مدیریت روسازی است. مبنای قطعه بندی، مشخصات یکسان روسازی و روش رایج آن تحت تاثیر قضاوت شخصی مهندسان است. در این مقاله قطعه بندی راه ها با استفاده از روش K-means پیشنهاد می شود که برخلاف روش های رایج، روشی بدون ناظر است و براساس الگوریتم های خاص صورت می گیرد. در این روش، داده های FWD و PCI به عنوان مبنایی برای قطعه بندی مسیر استفاده شده اند. آنالیزهای موردنیاز با استفاده از برنامه نویسی در نرم افزار MATLAB صورت گرفت. قطعه بندی با الگوریتم K-means برای تعداد 3 و 4 خوشه نشان داد که تعداد 4 خوشه، عملکرد مطلوب تری دارد. وجود 4 خوشه ارزیابی مناسبی از وضعیت حال و آینده روسازی را عرضه می کند. در این صورت می توان برای خوشه ها با کیفیت های ضعیف، متوسط، نسبتا خوب و خوب در سیستم مدیریت روسازی برنامه ریزی نمود. با افزایش تعداد خوشه ها، قطعاتی با طول های کوتاه ایجاد می شوند که از لحاظ کاربردی، مفید و قابل استفاده نیست.

کلیدواژه ها:

قطعه بندی ، سیستم مدیریت روسازی ، خوشه بندی ، K-means