ارزیابی راهکارهای افزایش ایمنی عابرین پیاده به همراه اولویت بندی راهکارها (مطالعه موردی منطقه 12 شهرداری تهران)

عابرین پیاده یکی از آسیب پذیرترین کاربران راه هستند. براساس مطالعات انجام گرفته با افزایش سرعت وسایل‎ نقلیه، احتمال فوت عابران پیاده به صورت نمایی افزایش می یابد. بنابراین لازم است تا راهکارهای مناسبی برای افزایش ایمنی عابران پیاده در نظر گرفته شود. در این مقاله ابتدا راهکارهای ارتقای ایمنی عابرین پیاده معرفی خواهد شد. سپس این راهکارها در منطقه 12 شهرداری تهران به عنوان محدوده مطالعات میدانی انتخاب شده اولویت بندی می گردد. برای انجام اولویت بندی، از روش تحلیل سلسله مراتبی (AHP) استفاده می ‎شود. برای این منظور ابتدا کلیه معیارهای موثر در اولویت بندی راهکارهای ایمنی عابر پیاده شناسایی شده، سپس با بررسی ادبیات موضوع و نظرسنجی از گروه های مختلف خبرگان در زمینه حمل و نقل و ترافیک، معیارهای اولیه بازنگری و اصلاح می شود. در ادامه، با استفاده از معیارهای ارزیابی و به کارگیری تحلیل سلسله مراتبی AHP، راهکارهای ایمنی عابر پیاده در محدوده مورد مطالعه اولویت بندی و نتایج حاصله مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفته است. نتایج تحقیق نشان می دهد که اولویت بندی راهکارهای افزایش ایمنی تردد عابرین پیاده برای منطقه 12 تهران بترتیب عبارتند از: احداث گذرگاه غیرهم سطح، بهبود کیفیت مسیر و استفاده از تجهیزات آرامسازی ترافیک.

کلیدواژه ها:

ایمنی ، عابرپیاده ، تحلیل سلسله مراتبی ، تهران ، راهکار