تاثیر مداخلات به نگام تعامل والد کودک بر رشد مهارت های زبان دریافتی کودکان آسیب دیده شنوایی زیر چهار سال شهر اصفهان: پژوهش مورد منفرد

زبان نقش مرکزی در رشد دارد و در پردازش ذهنی، دریافت و سازماندهی اطلاعات یادگیری و تعامل اجتماعی با افراد دیگر بسیار موثر می باشد. زبان دریافتی پایه ای برای رشد زبان بیانی می باشد و از انجایی که این مهارت در کودکان آسیب دیده شنوایی به طور قابل توجهی از کودکان شنوا پایین تر است، ارایه مداخلاتی که منجر به بهبود زبان دریافتی این کودکان گردد ضروری به نظر می رسد. هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی مداخلات به نگام تعامل والد کودک بر رشد مهارت های زبان دریافتی کودکان آسیب دیده شنوایی زیر 4 سال شهر اصفهان است. در این پژوهش از روش مطالعه مورد منفرد با طرح A-B استفاده شد. به این منظور با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند با توجه به ملاک های ورود به پژوهش تعداد 5 کودک انتخاب و در پژوهش شرکت داده شدند. هر کودک بعد از 3 جلسه خط پایه، طی 14 جلسه مداخلات به نگام تعامل والد کودک را دریافت و یک ماه پس از پایان مداخله، 3 جلسه تحت آزمون پیگیری قرار گرفت. ابزار این پژوهش برای گردآوری داده ها در موقعیت خط پایه، مداخله و پیگیری شامل آزمون سنجش رشد نیوشا بود. نتایج نشان داد که طی تحلیل دیداری نمودار داده ها و بر اساس شاخص های آمار توصیفی، مداخله مورد نظر در مورد هر 5 آزمودنی اثربخش بوده است. ( با درصد داده های غیرهم پوش 100 برای تمامی آزمودنی ها). همچنین میانگین نمرات زبان دریافتی در آزمودنی های شماره 1، 2، 3، 4 و 5 به ترتیب از 2، 2، 2، 38 ، 23.66 به 8.85، 18.28 ، 35.64 ، 58.21 ، 48.07 افزایش یافته اند. نتایج پژوهش حاضر نشان می دهد که میانگین نمرات زبان دریافتی در هر 5 آزمودنی افزایش یافته است. لذا می توان به این نتیجه رسید که با مداخلات بهنگام تعامل والد کودک، عملکرد زبان دریافتی کودکان آسیب دیده شنوایی بهبود می یابد و میتوان از این روش به عنوان یک روش مداخله ای و درمانی در آموزش و توانبخشی این کودکان استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

کودکان آسیب دیده شنوایی ، مداخلات به نگام ، زبان دریافتی ، تعامل والدکودک