بررسی رابطهی بین زمینه های اعتماد در سازمان و تسهیم دانش (با محوریت بررسی تجارب پروژه های ساخت)

تشویق افراد به تشریک دانش و نشر تجربیات خود در سازمان ها و فراهم کردن زمینه های آن یکی از چالش های مهم دفاتر تحقیق و توسعه است براساس تحقیقات انجام شده اعتماد سازمانی برای جامعه پذیری موفق، همکاری، کار گروهی موثر و کمک های بلندمدت برای حداقل کردن خطرات و کاهش هزینه های عملیاتی امری حیاتی است. از طرفی امروزه مدیریت دانش به منزله هیچ علمی پژوهشی مستقل در مطالعه سازمان ها مطرح می شود و به عنوان فرایندی جهت کسب مزیت رقابتی قلمداد می گردد و 65 کشور این است که موفقیت اقدامات مدیریت دانش، به تسهیم موثر دانش وابسته است و تشهیم دانش نیاز به اعتماد درونی سازمان دارد. از این رو بررسی ارتباط میان ویژگی های اعتمادسازی کنیم و نیز زمینه های تسهیم و دانش در یک سازمان می تواند سمت و سوی جدیدی را برای برنامه ریزی های راهبردی در دفاتر تحقیق و توسعه سازمان ها نشان دهد پژوهش حاضر در بخش اول ضمن شناخت زمینه های اعتماد سازمانی این امر را تدوین تجربیات کارکنان پروژه های ساخت و روش پدیدارشناسی مورد بازشناسی و ارزیابی قرار داده است، در این راستا از آرای نظریه پردازانی چون ون مانن بهره گرفته است در بخش دوم تحقیق با توجه به اینکه روش پایه تحقیق روشی کیفی است از تکنیک تحلیل سلسله مراتبی(AHP) آن که سازگاری مناسبی با روش های تحقیق کیفی دارد استفاده شده است. مولفه های اعتماد سازمانی با توجه به چارچوب به دست آمده در بخش اول از طریق پرسش نامه فازی، مورد ارزیابی و همبستگی آنها با مولفه های تسهیم دانش دیکسون مورد تحلیل قرار گرفته است نتایج تحقیق و شش سازمان مرتبط با پروژه های ساخت که دارای برنامه های سطح دانش با محوریت دفاتر تحقیق و توسعه بوده اند، نشان دهنده آن است که میان برآیند عوامل اثرگذار بر ارتباط سازمانی و نیز مولفه های تسهیم دانش همبستگی وجود دارد.

کلیدواژه ها:

اعتماد سازمانی ، تسهیم دانش ، روش پدبدار شناسی ، روش کمی ، دفتر تحقیق و توسعه