بازخوانی زبان معماری ایرانی، در باززنده سازی فرمی مجموعه آرامگاهی شنب غازان تبریز 1

شهرسازی دوره ایلخانی بنا بر شرایط سیاسی و اجتماعی و مذهبی و فرهنگی به وجود آمده طی حملات مغولان، یکی از تاثیرگذارترین نمونه های تاریخ شهرسازی ایران را شامل می شود اشراف کامل مغول به این موضوع ضمن ایجاد شهرک هایی با مرکزیت ارسن مذهبی در خارج از محدوده شهری مانع از گسترش بی رویه هسته مرکزی کهن شهر می شده است. طی این دوره در پی ظهور شخصیت غازان و ذهنیت متفاوت وی در رابطه با اسلام و ترویج سنت پنهان سازی موقعیت مکانی مقبره ایلخانان شهرسازی ایلخانی، آغازگر سبک نوینی از مجموعه سازی مذهبی می شود که تا آن زمان بی سابقه بوده است. ساخت مجموعه معماری ((غازانیه)) با نام ملی ((ابواب البر)) را باید از نخستین نتایج به دست آمده در زمینه مزبور دانست. لیکن وضعیت ساختمانی شنب غازان به رغم آوازه بسیار آن به دلیل از بین رفتن هرگونه آثار فیزیکی، مشهور بوده و وحدت رویه ای نیز در تحلیل کالبدی و تفسیر معانی آن موجود نیست. بدین ترتیب تحقیق پیش رو با بررسی لایه های شهری پوره ایلخانی در تبریز، بر اساس اسناد و مدارک، به روش توصیفی - تاریخی و تحلیل محتوای متون، ضمن پاسخ گویی به سوال اصلی پژوهش یعنی کیفیت فیزیکی کالبد معماری مقبره غازان خان و مجموعه آرامگاهی منتسب به آن، به تبیین ویژگی های شهری مجموعه غازانیه باز افرینی و نحوه استقرار فضاهای معماری آن می پردازد در این مدار یافته ها بدان جا راهبری می شود که فرم آرامگاهی غازان خان منطبق بر الگوهای معماری بومی منطقه آذربایجان در عهد ایلخانی و به صورت بنایی استوانه یی گنبد دار در مرکز مجتمع ارامگاهی بوده است.

کلیدواژه ها:

مجموعه غازانیه ، ابواب البر ، معماری آرامگاهی ، عهد ایلخانی ، آذربایجان