تریاژ در خدمت درمانی (پیش بیمارستانی و بیمارستانی) آنچه پرستاران باید بدانند

همه ساله ما در کشورمان شاهد خسارات وسیع جانی و مالی ناشی از بلایای طبیعی نظیر (سیل، زلزله و آتش سوزی و …) هستیم. با توجه به اینکه جامعه پزشکی و پرستاری به مقتضای رسالت خود در حفظ و ارتقاء سلامت مردم نقش بسزائی را در این میان بر عهده دارند بدیهی است که با پیشرفت دانش و تکنولوژی تنها راه موثر برای رسیدن به هدف پیشگیری از وقوع یا کاهش عوارض اینگونه سوانح و حوادث مسلح شدن به سلاح علم و به کارگیری آن در عرصه عمل می باشد. لذا موضوع مورد بحث (تریاژ) می تواند یکی از این راههای موثر باشد. بحث: تریاژ در اصل یک کلمه فرانسوی است به معنای (دسته بندی و انتخاب کردن) در زمانی که تعاد آسیب دیدگان نیازمند مراقبت بیش از منابع در دسترس باشد به کار برده می شود. تریاژ در سه سطح قابل انجام است: 1- تریاژ در صحنه حادثه 2- تریاژ در بیمارستان 3- تریاژ بین بیمارستانی جهت استفاده از امکانات و مراقبت های خاص. هدف از تریاژ پیش بیمارستانی مشخص نمودن مصدومین با احتمال خطر بالاست که می توانند از یک مرکز تروما سود برده و به آنجا هدایت شوند مصدومین بر اساس فاکورهای متعددی نظیر وضعیت فیزیولوژیکی – محل اناتومیک ضایعه – مکانیزم آسیب و ارزیابی نیروهای امدادگر در صحنه و … تقسیم بندی می گردند برای تسهیل درشناسایی این گروه ها بر چسب های رنگی که هرکدام معرف وضعیت خاصی است بکار میرود. گروه نیازمند نجات فوری (رنگ قرمز) – گروه تاخیری (رنگ زرد) – گروه اقدامات سرپائی (رنگ سبز) – گروه افراد رو به مرگ (رنگ آبی) و گروه افراد فوت شده (رنگ سیاه) الویت بندی مراقبتهای پزشکی در بخش اورژانس بر پایه اصول زیر می باشد: 1-ماهیت و شدت آسیب یا شکایت بیمار 2- تاریخچه 3- وضعیت عمومی 4- علائم حیاتی 5- ارزیابی بالینی سریع بیمار. به طور کلی پرستار تریاژ باید دارای سه مهارت اساسی باشد: الف – توانایی ارزیابی سریع ب- دانش و آگاهی کافی ج – استعداد و قابلیت فردی در تریاژ بین بیمارستانی تصمیم گیری (جهت تریاژ) غالبا نیازمند آن است که دستیابی مجدد به تسهیلات و امکانات در مرکز دیگر مقدور باشد. نتیجه گیری: با توجه به عوامل مداخله گر در اداره تریاژ در هر سطحی ضروری است استراتژی صحیحی جهت ارتقاء سطح کیفی مراقبت در فوریت ها به وسیله انتخاب افرادی دیده و مجرب پایه ریزی شود . چون اگر قرار باشد برای یک بیمار در این سیستم هزار کار انجام شود تا او به صورت فرد فونکسیونل به جامعه باز گردد انجام نهصد و نود و نه کار برای او نشانه نارسائی سیستم است.

کلیدواژه ها:

تریاژ ، خدمات درمانی ، پرستار