استفاده مناسب از سازگاری اجتماعی و روانشناسی محیط به منظور طراحی مرکز ترک اعتیاد

هرروز از طریق رسانه های جمعی، دوستان و آشنایان، اخبار زیاد وگوناگونی از افزایش میزان مواد مخدر، افزایش معتادان و مشکلات ناشی از آن می شنویم. مشکل اعتیاد مختص جامعه کنونی ما نیست، بلکه پدیده جهانی است. مشکل اعتیاد در هر جامعه ای، مانع بسیار بزرگی برسر راه متولیان و سیاستگذاران است. لذا آنان سعی می کنند به هر طریق این مانع را از سر راه بردارند. به همین علت این مساله مهم است و ما نیاز به مراکزی داریم تا افراد مصرف کننده به آنجا رجوع کنند و تحت درمان قرار گیرند. متاسفانه مراکز موجود آرامش روانی مصرف کنندگان را تامین نمی کنند و با توجه به اینکه این افراد به دلیل ترک مواد مخدر به خودیخود رنج میبرند پس اگر فضای طراحی شده برای آنها مناسب نباشد باعث افزایش تنش های روانی و درد افراد می شود. همچنین افراد پس از درمان نیز از جامعه طرد و در یافتنشغل مناسب و منزلت اجتماعی دچار مشکل میشوند. موضوع پژوهش حاضر استفاده مناسب از سازگاری اجتماعی و روانشناسی محیط بهمنظور طراحی مرکز ترک اعتیاد است. هدف از این پژوهش استفاده از راهکارهای روانشناسانه در طراحی مرکز ترک اعتیاد برای سازگاری اجتماعی بیماران پس از درمان هست. بدین منظور با مطالعه ی منابع کتابخانه ای موجود به بررسی این موضوع پرداخته شده است. پژوهش های انجام شده نشان می دهد که می توان در طراحی مرکز ترک اعتیاد از رویکرد سازگاری اجتماعی و روانشناسی محیط بهره برد.

کلیدواژه ها:

اعتیاد ، مرکز ترک اعتیاد ، آرامش روانی ، سازگاری اجتماعی ، روانشناسی محیط