رابطه سیستم های فعال سازی و بازداری رفتاری در نگرش به مصرف مواد نوجوانان

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه سیستم های فعال سازی و بازداری رفتاری در نگرش به مصرف مواد نوجوانان بود. روش: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانش آموزان شهر جیرفت می باشند. نمونه پژوهش شامل 110 دانش آموز است که به صورت تصادفی خوشه ای از میان کلیه دانش آموزان شهر جیرفت انتخاب شده اند. برای جمع آوری داده ها مقیاس سیستم های بازداری/ فعال سازی رفتاری و پرسشنامه نگرش نسبت به اعتیاد و مواد مخدر استفاده شده است. یافته ها: نتایج تحلیل واریانس و شاخص های آماری رگرسیون میزان F به دست آمده از رابطه بین نگرش به مصرف مواد نوجوانان از روی مولفه ها سیستم بازاداری رفتاری- سیستم فعال ساز رفتار معنادار است (F=6/27, p≤0/000) که نشان می دهد مولفه ها سیستم بازاداری رفتاری- سیستم فعال ساز رفتار می توانند بخشی از تغییرات مربوط به نگرش به مصرف مواد نوجوانان را تبیین نمایند. بحث و نتیجه گیری: می توان نتیجه گرفت که یکی از عوامل تداوم بخش سوءمصرف مواد، اشتیاق کنترل ناپذیر افراد به مصرف مواد مخدر و محرک ها هستند بنابراین هرچه سیستم فعال ساز رفتاری حساسیت بیشتری داشته باشد، اشتیاق افراد به مصرف مواد مخدر و تلاش برای دست یابی به آن افزایش خواهد یافت.

کلیدواژه ها:

سیستم های فعال سازی- بازداری رفتاری ، نگرش به مصرف مواد ، نوجوانان