بررسی مدیریت آموزش روستایی

تحولات اقتصادی و اجتماعی، به ویژه تکنولوژی صورت گرفته در جهان فکر گسترش آموزش و پرورش را توسعه داد. به طوری که بعد از دهه1950 به دنبال برنامه رشد و توسعه در کشور ها، توجه به آموزش روستایی بیشتری یافت. هم چنین متخصصان توسعه ثابت کردند که هیچ یک از جنبه های توسعه فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی بدون تدارک این نوع آموزش برای کسانی که ازآموزش رسمی بی بهره مانده اند، تحقق نخواهد یافت. در برخی از کشور ها، آموزش بزرگسالان، مطالعات ادبی، تعلیمات عمومی، هنری یا تفریحی را شامل می شد که هدف های شغلی خاصی در آن مدنظر نبود. شرکت کننده ها در این گونه برنامه ها افراد میانسالی بودند که هدفشان از آموزش، رفع نیاز های اساسی جامعه نبود. در برخی از کشور های اروپای، آموزش بزرگسالان شامل مبارزه با عقب ماندگی های مختلف، از جمله بی سوادی، بود. در این دوران، آموزش جنبه درمانی داشت و مختص افزایش سطح سواد، کارآی فرد در حرفه و بالا بردن فرهنگ قشر خاصی از مردم بود. بنابراین، برنامه آموزش بزرگسالان افرادی را زیر پوشش می گرفت که به نحوی ازآموزش رسمی محروم شده بودند. بودجه و امکانات آموزش بزرگسالان نیز به همه جمعیت کشور تعلق نداشت و تنها بخش خاصی از طبقه محروم جامعه را در بر می گرفت.

کلیدواژه ها:

آموزش و پرورش ، بی سوادی ، توسعه اقتصادی ، آموزش روستایی