ارتباط بین سبک رهبری با اثربخشی گروهی مربیان از دیدگاه دانشجویان شرکت کننده در اولین المپیاد ورزشی ملی دانشجویان

هدف این تحقیق بررسی رابطه بین رفتار مربیان با اثربخشی گروهی آنها از دیدگاه دانشجویان است. جامعه آماری این تحقیق را انشجویان شرکتکننده در اولین دوره المپیاد ملی ورزش دانشجویی تشکیل میدهد 372) نفر) که 190 نفر بر اساس فرمول کرجسی و مورگان بهعنوان نمونه آماری انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های مقیاس رهبری در ورزش (چلادوری وصالح، (1980 و اثربخشی گروهی (فردمن و یار براق، (1985استفاده شد. پایایی پرسشنامه ها با استفاده از آلفای کرونباخ برای مقیاس رهبری در ورزش 0/85 و اثربخشی گروهی 0/79 بهدست آمده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها، علاوه بر آمار توصیفی از آمار استنباطی مانند ضریب همبستگی پیرسون، آزمون کولموگروف - اسمیرنوف، واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی توکی استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان داد بین اثربخشی گروهی و مولفه های سبک رهبری (رفتار آموزشی، رفتار دمکراتیک، رفتار حمایت اجتماعی و رفتار بازخورد مثبت) رابطه معنیداری وجود دارد (p≤0/05)، ولی بین اثربخشی گروهی و رفتار آمرانه رابطهای وجود ندارد. همچنین، مقایسه رفتارهای مختلف مربیان نشان داد که در بین دانشگاه های کشور تنها در رفتار دمکراتیک اختلاف معنیداری وجود دارد و در میان رفتارهای دیگر، تفاوت معنی دار نیست. با توجه به نتایج تحقیق میتوان گفت که سبک رهبری مربیان از عوامل موثر بر بهبود اثربخشی گروهی است؛ بنابراین توصیه میشود مربیان از سبک های رهبری مناسب استفاده کند.

کلیدواژه ها:

رفتار مربیان ، المپیاد ملی ورزشی دانشجویان ، اثربخشی گروهی