بررسی ارتباط بین عدالت ادراک شده با انسجام گروهی و موفقیت تیمی درتیم های لیگ برتر والیبال کشور

هدف این تحقیق بررسی ارتباط بین عدالت ادراک شده از رفتار مربی (عدالت رویهای و عدالت بین فردی) با انسجام گروهی و موفقیت تیمی در تیم های لیگ برتر والیبال کشور است. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه بازیکنان لیگ برتر والیبال کشور در سال 1387است (n=164) و نمونه آماری نیز برابر با جامعه آماری است. بدین منظور، پس از تایید روایی و پایایی پرسشنامه ها، برای بررسی عدالت رویه ای و عدالت بین فردی از پرسشنامه عدالت سازمانی کولکویت (2001) و برای بررسی انسجام گروهی از پرسشنامه محیط گروهی (GEQ)کارون، ویدمایر و براولی (1985) استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمونهای آماری کولموگروف - اسمیرنوف، ضریب همبستگی پیرسون، آزمون لون، آنووا و آزمون تعقیبی شفه استفاده شده است. یافته های تحقیق نشان میدهد بین دوبعد عدالت (رویه ای و بین فردی) با دو بعد انسجام گروهی (انسجام اجتماعی و انسجام تکلیف) رابطه مثبت و معنیداری وجود دارد. مقایسه عدالت ادراکشده و انسجام گروهی بین تیمهایی با عملکرد مختلف نیز نشان میدهد عدالت ادراک شده از رفتار مربی در تیمهای موفق به صورت معنی داری بیش از تیمهای ناموفق است، همچنین انسجام گروهی در تیم های موفق به صورت معنی داری بیش از تیمهای کمتر موفق و ناموفق است. با توجه به یافته های تحقیق به مربیان ورزشی پیشنهاد میشود برای ارتقای انسجام تیمی به ادراکات بازیکنان از عدالت اهمیت دهند و در وضع رویه ها و تعاملات بین فردی بیش از پیش دقت کنند.

کلیدواژه ها:

عدالت ادراک شده ، انسجام گروهی ، عملکرد تیمی ، تیمهای لیگ برتروالیبال