بررسی چالش های ورزش همگانی در ایران

هدف از انجام این پژوهش، بررسی چالش های داخلی (درون سازمانی) و چالش های بیرونی (محیطی) ورزش همگانی کشور است. جامعه آماری پژوهش را مدیران سازمان تربیت بدنی، مدیران و متخصصان فدراسیون ورزشهای همگانی و اعضای هییت علمی مدیریت ورزش دانشگاه های تهران تشکیل میدادند که در مجموع، 73 نفر بودند. روش پژوهش توصیفی و از لحاظ هدف، کاربردی بود. ابزار اندازه گیری، پرسشنامه محقق ساخته بود که به صورت مقطعی و در سال 1388 در میان جامعه آماری توزیع شد. برای تعیین روایی پرسشنامه از نظرات استادان و متخصصان استفاده و نظرات آنها در پرسشنامه اعمال شد. همچنین 18 پرسشنامه بهصورت مقدماتی در میان جامعه آماری توزیع و پس از جمع آوری، پایایی آن با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ، %91 گزارش شد. برای تجزیه و تحلیل یافته ها از آمار توصیفی و در بخش آمار استنباطی از آزمون های فریدمن، کولموگروف-اسمیرنف و آزمون یومان ویتنی استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد بین چالشهای ورزش همگانی در دوبعد درونی و بیرونی تفاوت معنیداری وجود دارد که این چالشها به ترتیب الویت بیان شدند. در نهایت، بین نظرات اعضای هییت علمی و مدیران ورزشی در استراتژی های مطرح شده تفاوت معنی داری مشاهده نشد. استراتژیهای ورزش همگانی برای مقابله با این چالشها باید به گونهای تدوین شود که بتواند با استفاده مناسب از قوتها و فرصتهای موجود مانند حمایتهای قانونی و دینی، وجود متخصصان و کارشناسان و تعدد رسانه های ورزشی بتوانند از ضعفهای سازمان بکاهند و در جهت برخورد با تهدیدات محیطی پیش رو عمل کنند.

کلیدواژه ها:

ورزش همگانی ، چالشها ، بعد درونی ، محیطی