چالش های ورزش دو و میدانی در ایران (یک مطالعه دلفی)

هدف از انجام این پژوهش، بررسی چالش های موجود در دو و میدانی ایران است. رشته دو و میدانی از ورزش های پایه در دنیا محسوب می شود که رشد آن در هر کشوری موجب توسعه دیگر رشته های ورزشی می شود و همچنین شاخصی برای رشد ورزش همگانی است. در این پژوهش، 142 نفر از دست اندرکاران، متخصصان، ورزشکاران و مربیان سطح اول دو و میدانی کشور شرکت کردند. روش پژوهش توصیفی-پیمایشی بود. سوالات، با استفاده از روش دلفی و به وسیله مربیان و اعضای هییت علمی دانشکده های تربیت بدنی که در زمینه دو و میدانی متخصص بودند، طراحی، پیریزی و اصلاح شد. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه محقق ساختهای بود که بر اساس شاخص پنج ارزشی لیکرت تنظیم شده بود. پس از جمع آوری اطلاعات، اهداف و فرضیه های پژوهش، با استفاده از روش آمار توصیفی، آزمون فریدمن و خی دو بررسی شد. ضمنا ضریب پایایی پرسشنامه از طریق محاسبه آلفای کرونباخ، حدود 0/93 بهدست آمد. یافته های تحقیق وجود 9 عامل را نشان میداد که به عنوان عوامل چالش برانگیز در دو و میدانی ایران معرفی شدند. عامل کمبود بودجه و امکانات مالی با میانگین 4/39 مهمترین عامل شناخته شد و کمتوجهی رسانه های گروهی به رشته دوو میدانی با میانگین 4/31 و کمبود امکانات و تجهیزات با میانگین 4/16 در رتبه های بعدی قرار گرفتند. همچنین کمبود استعدادیابی اصولی با میانگین 4/12، ضعف مدیریتی در سطح فدراسیون و هییتهای استانی با میانگین 4/11، کمبود مسابقات داخلی و خارجی با میانگین 4/02، کمبود مربیان و متخصصان با میانگین 3/96 و پایین بودن کیفیت لیگ دو و میدانی با میانگین 3/89 به ترتیب در رده های بعدی قرار گرفتند. ضمنا کمبود استعداد و پتانسیل ذاتی دو و میدانی در ایران با میانگین 2/90 در رده آخر این چالشها قرار گرفت. در نهایت، برای توسعه دو و میدانی و رفع چالش های این رشته، توجه بیشتر سازمان تربیت بدنی، کمیته ملی المپیک، فدراسیون دو و میدانی و صدا و سیما میتواند راهگشا باشد.

کلیدواژه ها:

دو و میدانی ، چالش ها ، ایران ، متخصصان ، دلفی ، مربیان ، ورزشکاران